Van hard werken naar werken vanuit je hart
Yura Boerma - Boekentip • 27 oktober 2020
Echt waar, ik heb nog nooit zoveel onderstreept en in de kantlijn geschreven met mijn potlood als in dit boek. Het is zo herkenbaar en toegankelijk geschreven dat ik er meteen zelf mee aan de slag ben gegaan en het ook met jou wil delen.
Hartvol
Ik heb het over ‘Hartvol. De kracht van zelfcompassie’ van Marlou Kleve. Het staat bomvol met mooie en rake teksten, inzichten van Marlou zelf, voorbeelden en oefeningen. Ik houd van deze combinatie, omdat het een boek krachtiger maakt als de auteur zich kwetsbaar opstelt en laat zien hoe het haar is vergaan in het leven; dat zij ook zoekende was en in dit geval door zelfcompassie
te beoefenen meer is gaan vertragen en ontspannen.
Retraite: stilte en tijd voor mezelf
In de zomer heb ik deelgenomen aan de 3-daagse Hartvol retraite in Lochem, nog voordat ik dit boek had gelezen. Het was de eerste keer dat ik zoiets deed; ik had nog nooit een retraite gedaan en vond het stiekem ook wel spannend. Maar ik vond het heerlijk en heb genoten van de warme, zachte en ook sterke persoonlijkheid van Marlou en de fijne groep. En van de stilte en de tijd voor mezelf. Des te meer reden om het boek te lezen en er een boekentip over te schrijven. Ik heb gekozen voor het hoofdstuk ‘Hartvol op je werk’, omdat het juist op je werk vaak een uitdaging is om met compassie naar jezelf te kijken.
Innerlijke criticus en negatieve gedachten
Marlou is lang werkzaam geweest als televisieredacteur bij de VARA, een baan vol deadlines en stress. Dus zij weet als geen ander hoe het is om hard te werken, alles te geven en vermoeid thuis te komen. Haar innerlijke criticus was ook nog eens heel sterk, waardoor ze in een voortdurende staat van vechten, vluchten of vermijden leefde.
Herken jij dat ook? Dat je je afvraagt of je wel hard genoeg werkt, omdat er steeds maar werk bijkomt. Of dat je vindt dat je beter je best moet doen of je werk allang af had moeten hebben. Het zijn allemaal gedachten die jou onderuit halen en die zeker niet helpen om je uit die vicieuze cirkel van negatieve gedachten en gevoelens te halen. Je eigenwaarde wordt ondermijnd en je faalangst wordt gevoed.
Wat helpt er dan wel?
In het boek staan praktische oefeningen “die je kunt doen om het destructieve werk van zelfkritiek te doorbreken en trouw te zijn aan wat er voor jou écht toe doet. Oefeningen die je helpen om te pauzeren en te vertragen, om zo bewust de overstap te maken naar een kalmere gemoedstoestand en een constructieve werkhouding.”
Praktische zelfcompassie oefeningen op het werk
Ik beschrijf hieronder een aantal oefeningen uit het boek.
• Zelfcompassiepauze – Wees je eigen beste vriendin: betrokken, begripvol, hartelijk en liefdevol. Check hoe actief de stem van je innerlijke criticus is, inclusief bijbehorende gevoelens van ontevredenheid, falen of tekortschieten. Benoem je gevoelens en emoties en geef ze een plek in je lichaam. Besef dat elk menselijk lichaam gedurende de dag gevoelens van stress en ongemak kent en kies ervoor om met warmte en vriendelijkheid op jezelf te reageren. Bijvoorbeeld door even een hand op je hart en/of je buik te leggen of over je armen te wrijven. Je brein zal het gelukshormoon oxytocine gaan aanmaken. Wens jezelf iets ondersteunends toe, bijvoorbeeld: ‘Wees niet al te streng, iedereen maakt wel eens een fout’.
• Spreek je uit – Niet dat je alles moet zeggen wat er in je opkomt. Het gaat erom dat je aangeeft wat er bij je speelt en wat je nodig hebt. Dit voorkomt misverstanden en creëert ruimte voor jezelf. Als je bijvoorbeeld merkt dat je heel snel irritatie voelt over wat een collega zegt en doet, dan kun je daar verantwoordelijkheid voor nemen. Niet door jezelf op te vreten en de schuld bij je collega te leggen, maar door eenvoudigweg mee te delen aan je collega dat je vandaag wat spanning voelt en dat hij of zij je reacties en woorden niet persoonlijk hoeft op te vatten.
• Werk vanuit intentie – Werken vanuit intentie betekent weten waarom je je werk doet zoals je het doet. Het betekent ook weten wat er voor jou echt toe doet (je kernwaarden) en dat prioriteit geven. Intenties kunnen jou ondersteunen op je werk in het algemeen, maar je kunt intenties ook gebruiken om richting te geven aan een specifiek moment gedurende de werkdag, zoals een complexe meeting, een klusje dat je maar voor je uit blijft schuiven of een (telefoon)gesprek waar je tegen opziet. Wat je dan kunt doen:
- Focus enkele momenten op je adem, maak contact met je lichaam.
- Zie dan de situatie voor je, de mensen die erbij betrokken zijn, de ruimte waar het plaatsvindt. Is het iets waar je tegen opziet of naar uitkijkt? Wat wil je graag bereiken?
- Stel jezelf de vraag: waar heb ik behoefte aan in deze situatie? Of wat is er nodig? Misschien wil je overeenstemming, maar verwacht je weerstand in een gesprek met een collega. Dan kan het je intentie zijn om de verbinding te houden door goed te luisteren in plaats van de ander te overtuigen.
Zie vooral ook de gouden momenten
Realiseer je dat je werk nooit af is en dat stress niet meer weg te denken is uit onze huidige maatschappij. Marlou schrijft: “Een leven met stress hoeft niet schadelijk te zijn, mits je ervoor zorgt dat je ook oog houdt voor de dingen die je werkdag de moeite waard maken, waar je blij van wordt, de gouden momenten. Denk bijvoorbeeld aan een compliment van een collega of een inspirerend (telefoon)gesprek met een klant. Dat doe je door het cultiveren én oogsten van positieve momenten op je werk”.
Ze noemt het goudklompjes verzamelen: “Besteed bewust één keer per dag, bijvoorbeeld rond lunchtijd, aandacht aan de vraag: wat ging er goed vandaag? Dit hoeft niet groots en meeslepend te zijn.” Het gaat om de aandacht die je eraan geeft en het opmerken van de positieve zaken. Dat vermindert stress en vergroot je zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Ben je nieuwsgierig naar het boek? Klik hier voor een leesfragment
of kijk op de site Hartvol
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje
