Loop jouw eigen route

Yura Boerma - Boekentip • 24 november 2022

Ik hou van boeken waarin ik niet alleen word meegenomen in het verhaal maar waarin ook aandacht is voor persoonlijke ontwikkeling. Dat maakt het voor mij nog aantrekkelijker om het boek tot het einde te lezen.

 

Een boek vol levensverhalen en -ervaringen

‘Vier wandelaars & een Siciliaan’ is hier een heel goed voorbeeld van. Vier vrouwen gaan op wandelvakantie op Sicilië en allemaal hebben ze hun eigen reden om van huis weg te gaan. Het boek zit vol met hun levensverhalen en –ervaringen. Met wensen, ruzies, spanning, lol, angst, liefde en verdriet. De karakters Lot, Joy, Hannah en Bibi zijn heel verschillend qua leeftijd en achtergrond en dat maakt het verhaal juist afwisselend. Je wilt bij ieder van hen weten hoe het met ze gaat en of het ze lukt om hun ervaringen uit het verleden te verwerken en hun nieuwe pad voor de toekomst uit te stippelen. Ieder van hen loopt haar eigen route.

 

“Het is mijn tweede natuur om anderen te beschermen”

In een van de laatste hoofdstukken lees je hoe Hannah, een psycholoog, zichzelf eindelijk vindt en voelt wat goed voor haar is. Terwijl ze van haar hotelkamer via een wenteltrap naar beneden loopt “voel ik me weer even het meisje dat elke ochtend vol goede moed aan de ontbijttafel aanschoof. Steevast met het voornemen niemand, en zeker haar ouders niet, teleur te stellen.” Ze realiseert zich dat ze haar pijn en verdriet weghoudt of wegneemt bij iedereen. Haar moeder, haar zoon. En dat ze er zelfs haar beroep van heeft gemaakt. “Daarom, júíst daarom, ben ik er zo goed in geworden. Het is mijn tweede natuur om anderen te beschermen. Maar wie beschermt mij? Ik ben psycholoog geworden, omdat ik wilde weten wat daarbinnen gebeurde. De plek die mijn ouders niet leken te kennen, niet in zichzelf maar ook niet in mij, die ik zelf heb moeten ontginnen. Die plek daarbinnen, daar verlangde ik als kind al naar. En die heb ik de laatste jaren verwaarloosd.”

 

Krampachtigheid loslaten

Voordat ze weer de verbinding zoekt met haar zoon Benji door hem te bellen en te vertellen dat ze van hem houdt, gebeurt er van alles bij Hannah tijdens de afscheidslunch. “Ik voel me licht en leeg vanbinnen. Maar deze keer is het niet de leegte van afwezigheid, het is de leegte zoals ons huis leeg kan voelen wanneer de werkster is geweest. Ik heb een heleboel ballast van me afgeschud. Bij elke stap van de tocht heb ik een beetje van de krampachtigheid die me in haar greep had kunnen loslaten. En terwijl ik een stuk focaccia door een plasje olijfolie haal, kapittel ik in gedachten mijn moeder voor al die jaren waarin ze me vertelde over de gevaren van snelle koolhydraten en geraffineerde suikers. Ik kan me niet heugen dat ik zonder schuldgevoel heb kunnen genieten van een stuk witbrood met olie, terwijl het zo lekker is.”


Lees verder onder de afbeelding

Normen en waarden die niet meer passen

Ervaringen uit het verleden kunnen een grote stempel drukken op hoe je nu je leven leeft. Hoe je geconditioneerd bent door je opvoeding, welke waarden en normen je hebt meegekregen en eigen gemaakt. Maar die zijn op dit moment misschien niet meer passend bij jou. Ze dienen je niet meer of ze putten je zelfs uit, omdat je het gevoel hebt dat je eraan moet voldoen. Dat het zo hoort en van je verwacht wordt. Dat kan op je drukken en spanning geven.


Weer balans in jezelf ervaren

Door de laagjes van je af te pellen en weer te voelen en weten wat voor jou echt belangrijk is, creëer je ruimte. Ruimte om keuzes te maken die goed zijn voor jou én je omgeving in plaats van alleen voor je omgeving. Ruimte voor rust in je hoofd, omdat jouw gedachten en overtuigingen niet meer alles overheersend zijn maar je ook naar je lichaam, je gevoel luistert. Ruimte voor tijd voor jezelf om te doen waar je blij van wordt, energie van krijgt en wat een lach op je gezicht tovert. Waar je van ontspant en uitrust, zodat je weer balans in jezelf ervaart en klaar kan staan voor die ander als het nodig is. Als je jouw eigen route loopt en het goed gaat met jou, gaat het ook goed met de ander.

 

Onthoudt dat als je negatieve gedachten hebt, je die niet hoeft te negeren maar dat je aan de andere kant ook aandacht mag geven aan positiviteit in je leven. Heb oog voor allebei.

 

“Vandaag kies ik ervoor om gelukkig te zijn”

Hannah ervaart het zo: “Als me iets duidelijk is geworden deze week, is het dat alles fundamenteel ambivalent is. Je kunt van iets houden en het verafschuwen. Je kunt bij iemand willen zijn en volledig tot rust komen door afstand te nemen. Je kunt je leven lang vrienden zijn en elkaar toch niet meer verdragen. Je kunt jezelf haten en van jezelf blijven houden. Je kunt als de dood zijn om dood te gaan en toch vertrekken. En het is allemaal goed, zolang je maar niet gaat vechten tegen de tegenstrijdigheden die het leven je opdient. De wind speelt door mijn haar, de zon brandt op mijn armen. Ik adem de zilte zeelucht diep in mijn longen. Vier seconden in. Rust. De verse geur van rozemarijn. Zes seconden uit. Rust. Morgen zal alles vast weer anders zijn. Maar vandaag kies ik ervoor gelukkig te zijn.”

 

Wil jij ook jouw eigen route lopen?

Loop jouw eigen route is de titel van het 5e hoofdstuk van mijn InspiratieDoeBoek 2. Hoofdstuk 1 tot en met 4 leiden je naar jouw route toe met een mix van positieve en inzicht gevende teksten, kleurrijke illustraties, vragen, invulpagina’s en reflecterende en creatieve opdrachten. Begin december verschijnt het InspiratieDoeBoek 2. Je kan hier alvast een pre-order bestellen, zodat je een van de eersten bent die het boek in je brievenbus ontvangt

Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

Wandelen in je eigen voetsporen

door Yura Boerma - Boekentip • 6 juli 2025
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje

Ons dilemma is dat we verandering haten en er van houden

door Yura Boerma - Quote • 26 mei 2025
Er zijn van die momenten dat je vast zit in een situatie op het werk, privé of met jezelf. Je wil uit die situatie, je wil het anders maar hoe. Verandering is moeilijk, want wat voor consequenties heeft het... Dat is vaak onvoorspelbaar of althans, zo voelt het. En daarom hebben we een hekel aan verandering en willen we het liever bij het oude houden. Toch is verandering ook verfrissend. Dat heb jij vast ook wel ervaren. En daarom houden we óók ervan. Omdat het ons veel goeds kan brengen. Ik houd het zo niet vol In de coachgesprekken komt het woord verandering vaak aan de orde: 'ik wil het anders in mijn leven', 'ik ben toe aan verandering, maar hoe doe ik dat en durf ik dat?' 'ik wil dat mijn relatie, mijn kind of mijn werk verandert, want zou houd ik het niet vol'. Bij het doorvragen naar waar het precies om gaat, realiseren veel vrouwen zich dat het gaat om het verbeteren van hun leven, relatie of werk. Niet zozeer dat het meteen helemaal verandert, maar dat het passender is. Bij wat ze écht belangrijk vinden en hoe ze in het leven staan. Het kloppend maken van de situatie Een situatie hoeft niet meteen helemaal te veranderen, maar je kan wel onderzoeken hoe het beter wordt voor jou. Dat het klopt met je waarden, wat er toe doet voor jou. Zodat je leven, relatie of werk goed voelt. Ik gebruik vaak het woord 'jobcrafting' bij het passend maken van werk. Dit kan je op andere gebieden vertalen naar 'lifecrafting' of 'relationcrafting'. Hierin is het kennen van je waarden noodzakelijk. Wat zijn belangrijke waarden voor jou? Denk aan: ontspanning, lichtheid, zelfzorg, openheid, afwisseling, gezondheid, balans, eigenheid, zelfstandigheid, vertrouwen, uitdaging, vrijheid. Zien waar voor jou de verandering zit Als je herkent dat je wil dat dingen hetzelfde blijven, maar ook beter worden neem dan contact met mij op . Dan help ik je bij het onderzoeken van je waarden. In 3-5 coachgesprekken krijg je al veel nieuwe inzichten en zie je heel goed waar voor jou de verandering zit. Op een positieve manier, zonder dat we de negatieve aspecten negeren. Ook die zijn er en zijn onderdeel van je leven. We gaan samen kijken wat werkt voor jou, zodat je met meer rust of plezier in het leven staat of naar je werk gaat. Denk je nu meteen: ja, ik wil hiermee aan de slag? Bestel hier dan een strippenkaart met 3 coachgesprekken Zodra ik jouw gegevens binnen heb, maken we een afspraak voor het eerste gesprek. Wandelend, online of binnen in mijn coachruimte.

Wat échte zelfzorg is

door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling • 19 mei 2025
Zelfzorg wordt op veel manieren gebruikt in social media, boeken, reclames. Waar het vaak om lijkt te gaan is dat je een weekendje weg of op retraite moet gaan of dat je een speciaal kussen of douchegel moet kopen, inclusief allerlei beloftes rondom selfcare. Dat kan in eerste instantie een goed gevoel geven of ontspanning. En dat is fijn, maar op die manier zoek je het buiten jezelf... Wat is dan échte zelfzorg? Echte zelfzorg gebeurt in jezelf en gaat over persoonlijke ontwikkeling en groei. Het is een innerlijk proces waarin je aan jezelf werkt en leert om bijvoorbeeld je grenzen te stellen of keuzes te maken die bij jou passen. En in plaats van of In het leven gaat het om het zien en voelen van negatieve én positieve gedachten, gevoelens en ervaringen. Het complete plaatje van jezelf. Dat maakt jou wie je bent. En dat is vollediger dan als je je alleen op het negatieve richt. Want daar zijn we vaak mee bezig in ons hoofd: wat er niet goed is gegaan, wat beter kan of wat die andere persoon wel niet van je zal denken. Dat je niet goed genoeg bent, fouten maakt of jezelf niet helemaal durft te laten zien. Negatieve ervaringen of overtuigingen hebben je ook gevormd tot wie je bent, evenals positieve. Ik zeg altijd tegen mijn coachees dat die je vaak ook veel hebben gebracht. Maar dat je op een punt in je leven komt dat je er last van krijgt of dat ze je gaan belemmeren of beperken. Dan is het tijd om er iets mee te gaan doen. Vanuit een ander perspectief kijken Alle problemen en tegenslag die je hebt ervaren of moeilijke perioden in je leven kun je vanuit een ander perspectief bekijken. Naast het lijden, je negatieve gedachten en gevoelens ga je ook kijken en voelen wat dit voor betekenis voor je kan hebben. Wat je eruit kan meenemen. Hoe die ervaring je gevormd heeft tot wie je nu bent. Dan kijk je er milder naar, genuanceerder, met andere ogen. Daarnaast helpt het om meer vanuit je waarden te leven. Op die manier kijk je ook milder naar jezelf, door te weten wat jij écht belangrijk vindt, wat je wilt in plaats van moet van jezelf of wat van je verwacht wordt. Zo kun je vanuit zelfcompassie keuzes maken die passen bij wie jij bent. Meer balans in jezelf Dit leidt allemaal tot een gevoel van meer regie over je leven. Dat jij je weer in balans voelt en ziet wat voor invloed je hebt. Wil je meer weten? Of heb je hier een vraag over? Klik hier om mij een berichtje te sturen Dan kijken wij samen wat past bij jou.