Heb je veel last van stress, gepieker of hoofdpijn? Dan is bewegen in de natuur een goede manier om er van af te komen. Het helpt om mentale en fysieke klachten te verminderen. Ik ervaar als buitencoach dagelijks de positieve effecten van het buiten zijn, het bewegen in de natuur, de frisse lucht en de stilte. Het kan helend werken, als een soort ‘medicijn’ en daarnaast ook als richtingaanwijzer in je leven.
Ik ben de weg kwijt
Anke was helemaal vastgelopen in haar werk en daardoor voelde ze zich uit balans. Ze wist eigenlijk niet meer wat ze moest doen om de balans tussen werk en gezin te herstellen. “Ik ben een echte piekeraar. En doordat ik ben vastgelopen, voel ik zoveel stress dat ik voor mijn gevoel helemaal de weg kwijt ben.” Ik neem Anke mee het bos in en zie haar gezicht zachter worden: “Ik weet niet wat er met me gebeurt, maar het wordt rustiger in mijn hoofd. Het is net alsof de rust van de natuur in mijn hoofd kruipt. De problemen die eerst als spinsels ronddoolden, maken ruimte voor rust.” Ik laat haar alle zintuigen gebruiken: ze kijkt, luistert, voelt en ruikt. Zo simpel, maar ook doeltreffend want ze zegt: “Opeens zie ik de mooie, gekleurde bladeren aan de bomen, voel ik de wind op mijn gezicht, hoor ik de specht roffelen en ruik ik de paddenstoelen. Toen ik net uit mijn auto stapte, was ik daar echt niet mee bezig.”
Stop de stress
Uit onderzoek blijkt dat lichaamsbeweging één van de beste manieren is om stress, ontevredenheid, onrust en onzekerheid te bestrijden. Door bewegen neemt de productie van stresshormonen af en neemt het geluksgevoel toe omdat de afgifte van endorfine en andere positieve neurotransmitters juist toenemen. En dit zorgt ervoor dat je in een andere ‘mindset’ komt, zodat je anders tegen je problemen, je vastgeroeste patronen en overtuigingen aan kijkt. Ze lijken plotseling lichter en daardoor krijg je nieuwe inzichten die zorgen voor een positieve verandering in je leven!
Ik zie dat daar mijn pad ligt
Gaandeweg de wandeling komt Anke steeds meer in beweging. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Als ik haar de keuze geef voor een wandelpad, dan kiest ze niet voor een rommelig, smal paadje langs een weiland, maar voor een wandelpad met daarlangs een statige bomenrij. “Het is net alsof de bomen mij de weg wijzen. Wat is mijn pad, waar wil ik naar toe? Kijk die bomenrij, volgens mij zijn het beuken. Groot, stoer en sterk. Niet dat ik dat ben hoor, maar ik zie wel dat daar mijn pad ligt. De beuken staan voor mijn lieve partner, mijn familie en vrienden. Ze zijn er voor mij en willen mij helpen. Ik ben het zo gewend om altijd alles zelf te doen en nu wordt het tijd om hulp te leren vragen. Tja, dat is wel lastig voor mij.”
Maak makkelijker keuzes
Anke is een goed voorbeeld hoe de natuur je kan helpen om met symbolen en metaforen tastbaar en helder te maken hoe jij er nu voor staat (in dit geval: vastgelopen) en wat je anders kunt doen (hier: hulp vragen). Soms mag je iets loslaten of accepteren, maar het kan ook zijn dat je iets (anders) nodig hebt en dat je in de natuur een symbool ziet die staat voor jouw keuze. Door het tastbaar te maken en de beelden van jouw symbool of metafoor te gebruiken, sta je sterker in je schoenen om daadwerkelijk die keuze te maken. Voor Anke is dat de bomenrij met grote beuken die klaar staan om haar te helpen en is hulp vragen voor haar wat ze anders wil gaan doen in haar leven, zodat ze niet meer zo vastloopt!
Zo krijgt piekeren veel minder kans
Een paar weken later lopen we weer op ‘haar pad’: “Wat ben ik blij dat ik nu hulp durf te vragen. Ik snap soms niet waarom ik dat niet eerder heb gedaan. Ik denk dat het de angst was voor wat anderen dan wel niet van me zouden denken. Een soort faalangst dat ik het niet goed deed en niet voldeed aan de verwachtingen van anderen. Nu ik het niet meer alleen hoef te doen, zorg ik veel beter voor mezelf. En zodra ik weer een vastloper heb, dan weet ik dat het tijd is om aan een collega te vragen hoe zij een probleem zou oplossen. Of ik vraag ’s avonds aan mijn partner of hij de keuken wil opruimen. Dat geeft me zoveel ruimte, dat voel ik meteen in mijn hoofd. En zo krijgt piekeren veel minder de kans bij mij.”