Twee vrouwen van 27 en 72 ontmoeten elkaar op een bankje in het park, allebei op een moeilijk punt in hun leven. In het boek ‘Wie ik ben zonder jou’ van Susan Muskee ontstaat er een onwaarschijnlijke vriendschap die heerlijk is om te volgen. Met een stapel zelfhulpboeken maken ze ieder een eigen plan om het leven weer te omarmen.

Haar leven in duigen

Joy’s vriend – waar ze ook mee samenwerkt – is verliefd geworden op een ander. Notabene een van de medewerkers van het bedrijf. Ze had al een prachtig Pinterest bord met hoe haar droombruiloft eruit moest gaan zien, dus voor haar gevoel valt haar leven in duigen. Ze moet het huis uit, want dat staat op zijn naam en ze staat dus letterlijk op straat. Op een dag zit Frida in een park naast haar als ze enorm begint te huilen. Frida biedt Joy een zakdoekje aan (mijn moeder zei altijd: ‘Je weet maar nooit wanneer je ze nodig hebt’, dus die heeft ze altijd bij zich).

Drie jaar op de pauzestand

Van het een komt het ander en binnen no time logeert Joy bij Frida. Zij staat al drie jaar op de pauzestand, sinds haar man is overleden. Met hem heeft ze een mooi leven gehad, met reizen en wonen in het buitenland. Ze volgde hem altijd en overal.

De titel van het boek ‘Wie ik ben zonder jou’ slaat ook vooral op haar. Na zijn dood heeft ze alles opgeschreven waar ze spijt van had, moeite mee had of die ze simpelweg ronduit stom vond. Een voor een, allemaal op een apart papiertje. Die verbrandde ze als ze er klaar voor was om het los te laten. Zoals bijvoorbeeld: ‘dat ik mijn dromen niet heb gevolgd’, ‘dat ik mijn eigen muzieksmaak niet ken’, ‘dat ik heel veel dingen niet alleen heb gedaan.’ En de belangrijkste voor haar was: ‘dat ik niet weet wie ik ben zonder jou.’ Op het moment dat ze die allerlaatste papiertje verbrandt en los kan laten, voelt het alsof er een slot om haar hart geruisloos open klikt. En waarom dat is, mag je zelf gaan lezen in dit ontroerende én grappige verhaal.

Zelfhulpboeken als leidraad

Als coach intrigeert het mij dat door de hoofdpersonen zelfhulpboeken worden gelezen, die van toepassing zijn op hun situatie. De inhoud wordt niet van A tot Z weergegeven, maar de twee hoofdpersonen – Joy en Frida – gaan er wel naar leven. Ze schrijven hun doelen per week op een post-it die op de koelkast hangt. Deze post-its volg je als lezer zeven weken lang. Ze leren er belangrijke lessen uit en passen ze toe. Ieder op hun eigen manier door hun verleden, levenservaringen en leeftijd.

Post-it van week 1

• Zelfhulpboek van deze week: Een schone lei. Laat je onvoltooide toekomstbeeld los.
• Doel(en) van deze week: Laatste spullen ophalen. Digitale detox!
• Motto van deze week: Als iets in het leven niet loopt, moet je het soms laten varen!

Lees verder onder de foto hoe Joy en Frida met deze 3 punten aan de slag gaan.

Alles moet in stappen. Waarom is dat?

Frida is niet zo van de zelfhulpboeken: “Een schone lei. Laat je onvoltooide toekomstbeeld los”, leest ze voor. Ze snuift, maar slaat het boek wel open en begint te bladeren. “Elke toekomst is toch per definitie onvoltooid? Anders was het wel het verleden. Hier, dit.” Ze fronst achter haar bril en legt haar vinger onder een van de hoofdstuktitels. “In vijf stappen een troebel toekomstbeeld weer helder krijgen. Waarom zijn al deze boeken gekoppeld aan een stappenplan? Dat andere ook al: Je hart openstellen in vijf stappen. Alles moet in stappen. Waarom is dat?” “Omdat dat houvast geeft, antwoord Joy. “Mensen houden van houvast. Daarom maak ik ook al die lijstjes. Als je alles opschrijft wat er in je hoofd zit, hoef je het niet meer te onthouden en je ziet letterlijk voortgang met elk punt dat je afvinkt. Mensen houden daarvan.” “Mensen… of jij?” Frida schuift haar leesbril omlaag en kijkt er geamuseerd overheen. “Ja, ik ook”, zegt Joy. “Ik hou gewoon van houvast. Zo erg is dat toch niet?” Frida grinnikt en bladert verder in het boek. “Vooruit dan maar. Als je maar niet verwacht dat ik dat ook ga doen.”

Liefde, vriendschap en levenslessen

Het boek is mooi geschreven met veel liefde voor de twee zo verschillende vrouwen. En voor buurvrouw Cecile, die ook een belangrijke rol speelt in het geheel. Het verhaal zit vol muziek, angsten, inzichten, positieve en negatieve emoties, liefde, vriendschap en wijze levenslessen.

Helpende zin

Ik deelde deze boekentip al eerder op mijn persoonlijke Instagram account. Het leuke is dat Brigit – we volgen elkaar al jaren – dit boek ook is gaan lezen en met haar volgers deze mooie helpende zin deelde: “Onze grootste uitdaging zit hem in het kunnen én willen veranderen wat je niet kunt accepteren, maar ook in het accepteren van wat je niet kunt veranderen.”

Ga jij het boek ook lezen?

Boekentip: Wie ik ben zonder jou van Susan Muskee (roman)

Ondertitel: Iedereen verdient een tweede kans, in het leven én in de liefde.