Tijd voor jezelf is iets magisch
Yura Boerma - Boekentip • 20 augustus 2020
Dit boek is een aanrader voor elke vrouw. Het zit vol echtheid, kwetsbaarheid, vragen, antwoorden, spiritualiteit, persoonlijke ontwikkeling en nog veel meer. Ik ben het niet altijd eens met de inhoud, maar daar gaat het niet om. Het gaat om haar leven, haar persoonlijke verhaal en ze wil dit delen met ons omdat zij voelt dat het boek in essentie niet echt over haar gaat, maar over ons. Over alle vrouwen.
Een liefdesbrief aan alle vrouwen
Lucy Woesthoff hoopt dat haar boek ‘Woman’ vragen bij je oproept. En dat het je aanmoedigt en begeleidt op je pad. Bovenal hoopt ze dat het boek je laat zien hoe speciaal je bent en dat het je inspireert om schoonheid, licht, liefde en lessen te vinden in alles wat je doet, waar je ook bent. Ze noemt het een liefdesbrief aan alle vrouwen. Levende vrouwen, overleden vrouwen en vrouwen die nog geboren moeten worden. Hoe mooi is dat?
In contact komen met je eigen gevoelens en gedachten
Als Lucy beschrijft wat alleen reizen met haar doet, herken ik dat 100%. Terwijl ik dat ook wel eens lastig vind om uit te leggen aan mensen die niet begrijpen dat ik zonder mijn gezin wegga. Als ik haar uitleg lees, valt meteen mijn schuldgevoel weg. Het brengt me namelijk net zoveel als zij omschrijft: “Ik vind alleen reizen heerlijk, het is zelfs een van mijn favoriete dingen om te doen. Ik heb nooit zo’n last van eenzaamheid, ik vind het eigenlijk wel lekker, mijn eigen gezelschap. Het is de enige manier die ik ken om weer volledig op te laden en de balans te herstellen. Ik voel dat ik pas echt kan ontspannen als ik niet na hoef te denken over de behoeftes en wensen van anderen. En als ik dan weer ruimte heb, kom ik meer in contact met mijn eigen gevoelens en gedachten. Na een dag of twee op mezelf heb ik opeens weer zin in de drukte en chaos van het moderne leven, in alle mogelijkheden die het biedt en kan ik weer waarderen hoe bijzonder dat eigenlijk is. En ik krijg weer ideeën, heel veel ideeën, alsof mijn creativiteit gevoed wordt door de stilte. Tijd voor jezelf is iets magisch.”
“Sometimes, you just need a break. In a beautiful place. To figure everything out” (Lucy Woesthoff)
Jezelf onderdrukken
Van tijd tot tijd onrust voelen in je leven. Misschien ken je dat ook wel. Bij mij gebeurt het regelmatig en dat weet ik dat het tijd is om mezelf onder de loep te nemen. Dat het tijd is voor zelfreflectie en dat ik antwoorden zoek maar de vragen niet weet. Hier ga ik dan naar op zoek. Dit doet Lucy ook: “Me realiseren wat ten grondslag lag aan mijn rusteloosheid was precies wat ik nodig had. Want tijd voor mezelf maakte het mogelijk dat mijn ziel me eindelijk kon vertellen wat zo voor de hand lag, maar wat ik niet zag: ik miste een doel en de flow van mijn eigen vrouwelijke creativiteit. Ik had zo lang voor de mensen om mij heen gezorgd dat ik een deel van mezelf had onderdrukt. Ik was te ver gegaan. Het zoog me helemaal leeg.”
“Talk to yourself like someone you love” (Brené Brown)
Je eigen behoeftes weer op je prioriteitenlijstje zetten
Door zoveel met en voor anderen bezig te zijn – op je werk, voor je vrienden of familie, in je gezin – geef je veel weg van jezelf. Van je energie en je kracht. Het gekke is dat dat je dit vaak zelf wil toch? Althans zo werkt het wel voor mij. Ik denk dat het dat wil, maar vergeet ook hoe het me kan uitputten als dit te lang duurt. Dan voelt het als een soort eenrichtingsverkeer. Lucy omschrijft het zo: “In het verleden gaf ik vaak de schuld aan de situatie of wees ik naar de mensen om me heen, maar wij vrouwen zijn meestal het slachtoffer van onze eigen kracht. Nu weet ik dat alleen ik er verantwoordelijk voor ben dat ik in die situatie ben beland en dat ik ook de enige ben die me er weer uit kan halen door op het prioriteitenlijstje mijn eigen behoeftes weer naast die van anderen te zetten. Om soms ook alleen voor mij te kiezen, zodat ik een betere vrouw, moeder en mens kan zijn, voor mezelf en de mensen om me heen.”
“Find out who you are and do it on purpose” (Dolly Parton)
Spiritualiteit geeft extra dimensie
En zo zijn er nog veel prachtige, waardevolle passages in het boek die me raken. En voor iedere vrouw zullen dit andere gedeeltes zijn. Ook wanneer Lucy schrijft over het spirituele contact dat ze heeft met Guusje die overleden is en eerst met haar man Dinand samen was. Wat ze leert en haalt uit dit contact en wat het haar brengt. En de verbondenheid aangeeft met haar dochter. Heel bijzonder om te lezen. Zo schrijft ze: “Ik leef niet in haar schaduw. Ik gedij in het licht”.
Voor mij gaf dit een extra dimensie aan het boek, omdat ik in 2014 mijn moeder ben verloren aan kanker. Ik heb op mijn manier ook vaak contact met haar en heb ook via een medium met haar gepraat. Het geeft mij voeding, kracht en energie om te lezen hoe anderen hiermee omgaan en wat een overleden iemand nog voor je kan betekenen in het dagelijks leven.
“Sometimes you win. Sometimes you learn” (Lucy Woesthoff)
Geschreven door een rasoptimist
Een ander mooi detail vind ik dat Lucy aangeeft dat dit boek is geschreven door een rasoptimist. Haha, zo voel ik mij ook altijd en zo word ik ook omschreven door mijn vriendinnen. ‘Always look at the bright side of life, whatever happens’. Ik zie altijd mogelijkheden en dat vindt niet altijd iedereen even leuk of fijn. Maar het brengt me ook heel veel, want ik geloof nog altijd in het goede in mens. En blijf hopen op een betere wereld in de zin van het klimaat, oorlogen, virussen, ongelijkheid, racisme enzovoort.
En weet je wat zo fijn is met dit boek?
Zodra ik ‘Woman’
zie, denk ik altijd terug aan het moment dat ik erin begon te lezen: tijdens mijn me-time tweedaagse bij Villa Augustus in Dordrecht, een van mijn favoriete plekken om tot rust te komen en op te laden.
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje
