Soms heb je geen grip, dat is oké
Yura Boerma - Boekentip • 3 juli 2020
Ik weet nog goed wanneer ik hem voor het eerst zag en hoorde spreken. Ik was totaal niet voorbereid op zijn verhaal en al helemaal niet op zijn energie, uitstraling en positiviteit. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar na de lezing over zijn boek was ik meteen fan. Zijn boek is inspirerend, rauw, eerlijk en vol positieve energie. Over wie ik het heb? Over Joseph Oubelkas, de schrijver van het boek ‘400 brieven van mijn moeder’.
Onder de indruk van zijn mentale kracht
Die eerste lezing was puur toeval; Joseph Oubelkas was spreker bij de nieuwjaarsbijeenkomst van mijn beroepsvereniging. Al na de eerste zinnen hing ik aan zijn lippen. Daarom ben ik nu ook weer aanwezig tijdens zijn 1.000e lezing, online vanwege corona. En opnieuw raakt zijn energie me. Vooral zijn mentale kracht, waarvoor hij is ingehuurd door ICM opleidingen om ‘de coronacrisis te lijf te gaan met een onverwoestbare mindset’.
Wie is Joseph Oubelkas?
Op zijn 24e werd hij opgepakt in Marokko, het land waar hij op dat moment aan het werk was als IT-ingenieur voor een Nederlands bedrijf. Hij was onschuldig, maar kreeg toch een gevangenisstraf van 10 jaar voor iets waar hij niets mee te maken had. Uiteindelijk heeft hij 4,5 jaar vastgezeten, 1637 dagen en nachten, van maandag tot en met zondag. Opgesloten, afgesloten van iedereen die hem lief was. Hij heeft zoveel verdriet, tegenslag en moeilijkheden ervaren, is van zijn vrijheid beroofd en dan toch zo krachtig praten en handelen. Hoe doet hij dat?
“Het leven, mijn kind, kent vele drempels die je over moet.
Meestal word je ervoor gewaarschuwd.
Maar ieder mens struikelt eens in zijn leven
over een onzichtbare drempel.
Daarna, mijn zoon,
sta je op en loop je verder
en zie tussen de donkerste wolken toch een stukje hemelsblauw
en bloemen die bloeien in hun volle schoonheid.
Heel veel liefs, mama.”
Met deze tekst begint Joseph Oubelkas iedere lezing.
Zelfzorg als kernwaarde
De 400 brieven van zijn moeder hebben Joseph op de been gehouden. Hij noemt haar het ultieme voorbeeld van ‘lijden naar leiden’. Ze geeft hem tips over hoe hij op de kleine dingen van het leven moet letten. Bijvoorbeeld op de verandering van de loop van de zon. Of hoe hij een vogel tot in detail kan bestuderen of hoe hij zichzelf heel bewust moet verzorgen. Ze schrijft: “Focus, neem je verantwoordelijkheid, bepaal je doelen. Je moet het wel zelf doen, maar weet dat ik er ben voor je.” Haar enige zoon zit vast, ze kan hem niet lichamelijk steunen en daarom doet ze dat mentaal. De brieven hebben hem doen inzien dat hij altijd een keuze heeft, dat hij zichzelf een doel kan stellen, hoe klein ook. Die werden van levensbelang: “Ik wil de gevangenis verlaten met mijn eigen tanden. Ik wil voor mezelf zorgen.” Hij maakt zelfzorg tot zijn kernwaarde en zo spreekt hij ons ook toe tijdens de lezing: “Jij staat op nummer 1! En dit heeft niks met egoïsme te maken. Ik wil er constant zijn, voor iedereen en dat kan alleen als ik goed voor mezelf zorg.”
“Al onze gedachten lopen in onzichtbare draadjes naar jou. Wees sterk en hou vol, kind.”
Ik bepaal
Het is ongelofelijk hoe krachtig hij mentaal blijft, al gaat dat met vallen en opstaan: “Ze kunnen mijn lichaam opsluiten, maar mijn geest blijft zo vrij als een vogel. Het is aan mij wat ik eraan doe.” De combinatie van die houding en de brieven van zijn moeder leert hem dat hij kan bepalen: “Ik bepaal hoe ik het verschil ga maken. Ik bepaal mijn geluk voor 100%. Dat heb ik mezelf aangeleerd”.
Lichtpuntjes in de gevangenis
Zo creëert hij lichtpuntjes in zijn gevangenschap. Bijvoorbeeld door Engelse les te geven, te gaan sporten met medegevangenen, vriendschappen op te bouwen, in de gevangeniswinkel te werken, voor poes Pipi te zorgen, muziek te luisteren, een tuintje aan te leggen met zaadjes die zijn moeder opstuurt en nog veel meer. Hij kent ook hele moeilijke tijden als hij meerdere keren naar een andere gevangenis wordt gebracht, als zijn vriendin Amber het uitmaakt, als visites van familie of vrienden plotseling niet door mag gaan, als goede vrienden worden overgeplaatst of uitgeleverd, als hij goede vriend Appie moet missen en als hij poes Pipi moet achter laten.
Wat kan wel?
Lees dit boek, juist in deze tijd waarin wij soms ook ervaren dat we van onze vrijheid beroofd worden. Waarin we tegenslag te verduren krijgen en moeilijkheden overwinnen. Het helpt je om jezelf af te vragen: wat kan nu wel? Dit is nu de situatie… wat gaan we daarmee doen? Joseph Oubelkas zegt: “Ook voor mij viel alles half maart in elkaar door corona. Ik pas mij aan. Het is wat het is. Wat gaat het brengen? Dat is onduidelijk. Maar ik richt mijn leven in binnen de situatie waarin ik zit. Dat heb ik geleerd in de gevangenis. Het is constant schakelen: wat kan wel?”
Zet jezelf op nummer 1
Hij sluit zijn online lezing af met het beantwoorden van een aantal vragen en vooral dit antwoord blijft me bij: “Leer omarmen dat je soms uit balans bent. Dan pas kun je ook weer in balans komen. Zet jezelf op nummer 1 en wees van waarde voor anderen. Zo kun je constant schakelen vanuit rust. Laat het leven zijn. Soms heb je geen grip, dat is oké. Dan kun je het beetje voor beetje weer terugpakken.”
Wil jij jezelf ook op nummer 1 zetten en leren omarmen dat je soms uit balans bent?
Meld je dan aan voor het PosiYou traject 'In 5 stappen naar grip op je leven en meer rust in je hoofd en lijf' Je leert keuzes te maken die bij jou passen en je voelt je meer in evenwicht. Je leeft lichter, in lijn met jezelf en je staat aan het stuur van je eigen leven.
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje
