PosiYou - Zelfzorg & stress coach voor vrouwen die op zoek zijn naar 
meer grip op hun leven | info@posiyou.nl | 06-83554192 

Blog Layout

"Op dit moment sta ik in mijn leven om goed te luisteren wat mijn gevoel mij ingeeft" - Stephanie Schwab

Yura Boerma - Interview • 6 augustus 2020
Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
Het is eigenlijk een beetje vanzelf gegaan. Ik voelde dat ik iets anders wilde gaan doen. Ik heb jarenlang als accountmanager in de buitendienst gewerkt en ik zag dat vele reizen niet meer zitten. Na mijn afronding van mijn coachopleiding kreeg ik de kans om zelfstandig te worden. Het is niet zonder kleerscheuren gegaan maar ik ben nog steeds zelfstandig ondernemer. 

Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
Op dit moment sta ik in mijn leven om goed te luisteren wat mijn gevoel mij ingeeft. Ik ben met mijn spirituele ontwikkeling bezig en dat brengt mij al enige jaren in een soort van zoektocht op welke manier ik het vorm ga geven. Ik bedoel daarmee, dat mijn visie op het leven ook is veranderd. Als kind ben ik opgegroeid in een gezin waarin spiritualiteit er met de paplepel is ingegoten. Ik ben dat gaandeweg ook een beetje ‘verloren’. Als ik terugkijk dan zie ik dat ik wel de goede stappen heb gemaakt. Mijn coach opleiding, storyteller, trainersopleiding en allerlei verschillende persoonlijke trajecten voor mijn eigen ontwikkeling, waaronder nu mijn spirituele ontwikkeling. Ik wil naar een vorm toe waar ik beide werelden kan samenvoegen en daarbij denk ik aan lezingen geven en organisaties vanuit mijn spiritualiteit coachen of trainen. De markt laat zien dat maar liefst 1 miljoen mensen al kiezen voor alternatieve trajecten van ontwikkeling of genezing. Over dromen gesproken, is dat ook een van mijn dromen. Mijn droom zou nog meer uitkomen als ik dit over de wereld zou kunnen gaan doen. Te beginnen met bijvoorbeeld Europa. Reizend met mijn camper, samen met mijn grote liefde, teckel Valentijn, achterin en zo van event naar event en als het nodig is vlieg ik even terug naar Nederland. 

Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
De belangrijkste zorg voor mij is tijd voor mezelf. Ik hou ontzettend van gezelligheid. Het kan niet op. Echter als ik geen tijd voor mezelf neem dan gaat het goed mis. Ik kan dan niet meer focussen, wordt onrustig, ga snoepen en voel mezelf niet meer. Ik ben al enige jaren single en hoewel ik heel graag samen met een partner zou willen zijn, merk ik ook de luxe van het alleen zijn. Een avond Netflix gewoon om even niet te hoeven nadenken, in mijn tuin bezig te zijn, of gewoon even de stilte zodat ik mijn stem weer kan horen. 

We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
Deze vraag krijg ik best wel vaak en ik hoop dat ik het goed kan verwoorden. Het is soms ook ongrijpbaar voor mij, omdat mijn natuur is om te ‘handelen’: wat heb ik nodig om uit deze periode te komen, wie kan ik daarbij om hulp vragen? Ik ga dan ook meteen gedreven aan de slag. Het is net of er constant een stem zegt: ‘Kom Stef, je weet dat je hierdoor heen moet, doe wat je te doen staat!’ Het maken van keuzes doe ik echt op mijn gevoel. Iets minder impulsief als een paar jaar geleden. Maar als iets niet meer werkt, merk ik nu aan mezelf dat ik snel een knoop kan doorhakken.  

Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven? 
Rechtvaardigheid, trouw en vriendschap

Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
Dat is eigenlijk het leven zelf. Heel lang heb ik gedacht dat het leven van een ander afhangt zoals een relatie. Maar dat heb ik in de afgelopen jaren door schade en schande wel geleerd dat het niet zo is. Ik ben een vechter en een doorzetter, en hoewel ik graag de dingen samen doe met een vaste partner weet ik ook dat ik het alleen kan. Het heeft mij nog creatiever gemaakt. En daardoor ook mijn zelfvertrouwen een boost gegeven en mijn gevoel voor eigenwaarde versterkt. Het is waar als ze zeggen: ‘je moet eerst van jezelf houden voor je van een ander kan houden’. Althans zo voelt het voor mij steeds meer. 

Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
Dan ga ik tuinieren, gewoon met mijn handen in de aarde, onkruid eruit trekken of dode bloemen snoeien. Maar ook koken of gewoon helemaal niets. 

Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid? 
Ik heb samen met een vriendin onlangs een nieuwe onderneming opgezet. De energie die daarvan afkomt en ook onze eigen bewustwording in de ontwikkeling van die onderneming is super. In mijn eigen onderneming word ik blij dat het zo gevarieerd is. Dan ben ik bezig met concept ontwikkeling, implementeren of storytelling en allemaal op een coachende manier. Maar ook mijn ontdekking in de spiritualiteit. De meeste energievreters zijn mensen die tomeloos in de slachtoffer rol blijven zitten, altijd een excuus hebben om niet te hoeven veranderen, maar dat wel bij mij ventileren. Ik ben daar nu ook duidelijker in geworden. Zonder dat ik probeer de ander te choqueren, maar wel door aan te geven dat ik dat niet trek. 

Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
Haha, jee wat maakt mij vrolijk? Eigenlijk zoveel: mijn teckel Valentijn, een roodborstje die tikt tegen mijn raam, de vissen in mijn vijver, de bloemen in mijn tuin, mijn vrienden. En ja het dansen zorgt ervoor dat ik echt die blijheid als een kind kan voelen. 

Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
Door mijn leven te leven. Ik kan gerust zeggen dat mijn leven niet bepaald over rozen gaat. En toch als ik terugkijk op die nare periodes in mijn leven ben ik dat duidelijk ook weer vergeten. Of laat ik het zo zeggen; kennelijk heb ik de mogelijkheid om te kijken naar wat ik wel heb. En dat is denk ik voor mij wel de zin of betekenis van mijn leven. Dat ik mensen kan helpen met de ervaringen die ik heb opgedaan of daardoor beter kan begrijpen wat iemand doormaakt. Het geeft mij dan een gevoel dat ik het niet voor niets heb meegemaakt. Wellicht naïef, maar ik geloof dat eerlijkheid toch echt het langst duurt. Ik ben een dankbaar mens, soms is het even niet allemaal vrolijk, maar ik weet dat het altijd weer goed komt. Dat zijn volgens mij de leerprocessen van het leven.

Wat doe je op dit moment voor werk?
Ik ben al 11 jaar zelfstandige als Conceptbedenker, Storyteller, Trainer en Coach. 

Wie ben je en hoe ziet – in het kort – je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enzovoort) ?
Ik ben inmiddels 57 jaar en daar heb ik geen enkel probleem mee. Behalve als mijn spieren wat stram aanvoelen😉. Ik leef samen met mijn waanzinnig knappe en atletisch gebouwde teckel, Valentijn. Ik woon alweer 15 jaar in Garderen en ik had nooit gedacht dat ik er zo lang zou gaan wonen. Dat heeft verschillende redenen, maar als ik terugkijk op die 15 jaar ben ik er heel erg blij om in de parel van de Veluwe te mogen wonen. Met name omdat het leven hier in Garderen toch langzamer gaat dan de rest van Nederland. Er is veel natuur om mij heen en daar wandel ik samen met Valentijn vele kilometers. Hoewel ik graag sport, is wandelen ongeveer het enige wat ik aan sport kan. Een chronische achillespees ontsteking heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer kan hardlopen of intensief kan sporten zoals body balance. Mijn grote liefde heb ik voor de Argentijnse tango; samen met iemand die de dans goed kan leiden, maakt de beweging bijna magisch. Het zorgt er iedere keer weer voor dat ik alles wat mij bezig kan houden, gewoon vergeet. De muziek en het ritme brengen mij weer dicht bij mijn levensbron. Helaas heeft corona roet in het eten gegooid en is dansen op dit moment niet mogelijk. Dus ik wandel veel en ik doe ik, als niemand het ziet, een dans voor mezelf of ik zing uit volle borst mee met mijn Spotify lijst. Mijn hobby’s zijn er eigenlijk te veel om op te noemen. Maar als ik de hobby’s noem die ik regelmatig doe, dan is dat koken, tuinieren, schilderen, haken en breien. 

Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling 18 december 2024
Als je jouw laagjes gaat afpellen, voel je steeds meer wat jij belangrijk vindt. Diep van binnen zit dat interne weten. Het meisje van vroeger die nog blanco was zonder overtuigingen in haar hoofd en verwachtingen waar ze aan moest voldoen. Zonder allerlei ongeschreven regels over wie je moest zijn, want je was gewoon jezelf. Dat stukje is er nog steeds. Alleen zijn er allerlei gebeurtenissen geweest en heb je ervaringen opgedaan die jou gemaakt hebben tot wie je nu bent. Veel daarvan is goed, die hebben jou geholpen en veel opgeleverd. Maar niet allemaal. Nu zit je in een fase dat je eraan toe bent om de balans van je leven op te maken, zodat je minder bezig bent om steeds aardig te zijn voor iedereen of jezelf voorbij te lopen. Voel wat jij diep van binnen wilt Het is tijd om te voelen wat jij belangrijk vindt. Dat je zelf beslist hoe je omgaat met waar je op dit moment tegenaan loopt. Soms raak je dat even kwijt in de loop van je volle leven. Dat is helemaal niet gek, omdat je hier niet elke dag bewust mee bezig bent. Als je niet volgens jouw eigen waarden leeft, verloochen je jouw eigenwaarde. Wie je bent. Al ben je gevormd door alles wat je hebt meegekregen. Jij bepaalt of dat ook een plek krijgt in jouw leven. Of misschien heeft het wel een plek gekregen, maar dient het je nu niet meer. Zachter en bewuster naar jezelf kijken Zoals bijvoorbeeld de waarde verantwoordelijkheid. Is dat een van jouw waarden? En zo ja, kan je voelen of deze waarde zich voor jouw gevoel alleen naar buiten richt, naar je omgeving? Of ook naar jezelf en vind je het terug in het dagelijks leven? Als je diep van binnen voelt wat je wilt, wat je belangrijk vindt, dan is het ook makkelijker om je uit te spreken. Als je een belangrijke waarde niet alleen projecteert op je omgeving, maar ook integreert in je eigen leven dan geeft dat een positieve vibe. Ook aan de manier waarop je naar jezelf kijkt: zachter en bewuster. Met zelfcompassie. Ontmasker jezelf Hoe je bent geconditioneerd en gevormd kan op een gegeven moment gaan wringen. Je bent wie je bent door al die laagjes die zijn ontstaan: je gedachten, je emoties, je gedrag, je keuzes, de stappen die je wel of niet neemt. En dat kan prima zijn. Totdat je merkt dat het niet meer bij je past of dat het je uitput, je wordt er verdrietig of gestrest van. Dan is het tijd om je eigen richting te bepalen. Van buiten naar binnen wordt dat lastig. Van binnen naar buiten is dat eenvoudiger. "Je hoeft niet de beste versie van jezelf te worden. Dat ben je diep van binnen al. Pel het schilletje eraf en laat jezelf zien. Wie je bent in je zijn, niet wie je bent geworden." (uit InspiratieDoeBoek 1). Haal het muurtje weg Durf je te vertrouwen op wat in jou zit? Om de richting van je leven te bepalen van binnenuit? Het helpt om te begrijpen waarom je een masker hebt opgezet of waarom je dat muurtje hebt gebouwd. Dat doe je om pijn, afwijzing of lastige situaties te voorkomen. Je reageert vaak vanuit onzekerheid of omdat je je zorgen maakt. Uit de gedachte wat anderen van je vinden of omdat je stress ervaart. Het tegenovergestelde daarvan kan jou juist helpen om je richting te vinden, om meer positiviteit en geluk te voelen. TO DO: Schrijf eens op wat ervoor heeft gezorgd dat jij, misschien uit bescherming, een masker hebt opgezegd of een muurtje om je heen hebt gebouwd. Maak hier één woord of zin van en schrijf daar het tegenovergestelde bij op. Hoe duidelijker het verschil, hoe groter de positieve impact. Bijvoorbeeld: je zorgen maken - wensen en verlangen. Of: kritiek - waardering. Of: wat anderen van je vinden - je eigen pad vinden. Route naar binnen: geloof in jezelf Je mag de rust, ontspanning, het vertrouwen en geloof in jezelf (terug)vinden. Stap voor stap van binnenuit het goede blijven opzoeken en geloven dat het goed komt. Positieve gedachten, positieve gevoelens, positieve acties. Van moeten naar willen. Weten en voelen dat het klopt. Doen wat nodig en goed is voor jou. Juist als je te veel weggeeft, voor anderen zorgt of als er problemen en gedoe is, is het belangrijk om de route naar binnen te nemen. In jou zelf, want dat ben jij. Jouw eigen ik, jouw essentie en van daaruit ontstaan mooie dingen. Ga er zelf mee aan de slag In het InspiratieDoeBoek 2 lees je meer over het afpellen van je laagjes. Over ruimte maken voor jezelf, je lat lager leggen, je zorgen uitspreken of je grenzen aangeven. Klik op deze link en lees alles over het boek . Je bekijkt en bestelt het in de PosiYou webshop . Ik stuur het naar je toe in een brievenbus pakketje. Of kies voor deskundige begeleiding van coach Yura Als je het fijn vindt om hierbij persoonlijke hulp te krijgen, vraag dan een gratis verhelderend gesprek aan. We maken niet alleen kennis met elkaar, maar het wordt ook duidelijk waar je tegenaan loopt. Waarom dat zo is. Dat zetten we samen op een rijtje. Denk je meteen: ja dat wil ik? Meld je hier dan aan . Het gratis verhelderend gesprek is online, telefonisch of wandelend en duurt 45 minuten.
door Yura Boerma - Quote 21 november 2024
Soms loopt het leven lekker en dan opeens zit je in een moeilijke periode. Daar kan je enorm van balen. Gabriëlla kwam laatst bij mij voor een vervolggesprek en begon meteen te vertellen dat ze zo teleurgesteld was in zichzelf. De vorige keer dat we elkaar spraken ging het zo goed. Maar nu stapte ze iedere keer weer in haar valkuil om meteen klaar te staan voor haar collega's op het werk. "Weet je wat het is? Als ik iemand zie aanmodderen en ik weet hoe het moet omdat ik het al zo vaak heb gedaan, dan schiet ik meteen in de hulp stand. Neem ik het over en los ik het op. Hoe kan dat nou? Ik voelde mij juist zo sterk dat ik dat niet meer deed en dat gaf me veel energie." "Als ik nu thuis kom, dan ben ik chagrijnig en niet te genieten. Kan ik niet vrolijk zijn bij mijn gezin. Ik vind het ook erg dat ik zo'n terugslag heb, terwijl ik tijdens het vorige gesprek zo goed ging. Pfff... daar kan ik echt niet tegen." Ik zie het bij meer vrouwen gebeuren die ik coach. Ze leren zichzelf steeds beter kennen en weten waarom hun schuldgevoel wordt getriggerd. Of waarom ze altijd aan het zorgen zijn voor anderen en zichzelf vergeten. Ze gaan beter voor zichzelf zorgen, zonder anderen opzij te zetten en voelen meer ruimte om te doen wat bij hen past. En als ze dan even een terugslag hebben, zijn ze streng voor zichzelf. Dat mag dan niet, ze moeten het goed blijven doen. Maar echt, dat hoort erbij. Dat je eerder een kort lontje hebt of het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen. Dat mag, lieve vrouw. We zijn geen robot die je anders kan programmeren, waardoor je alles 100% doet zoals je zou willen. Zodat alles perfect gaat en jij alleen maar vrolijk en positief ben. Voel compassie voor jezelf en gun jezelf hierin tijd en ruimte.
door Yura Boerma - Boekentip 1 november 2024
Ik kan het gewoon niet. Opschrijven wat er als eerste in mij opkomt bij de drie mensen die voor mij zitten. Wat voor werk doen ze? Is die ene vrouw moeder? Wonen ze in een rijtjeshuis of in een luxe villa? Dat soort dingen. Ik kan de opdracht van de trainer gewoonweg niet doen, schrijf niks op en ze vraagt zich af waarom. Ik zie drie mensen, zonder er van alles bij te bedenken of in te vullen. Blanco, niets. Ik heb als coach een groot voordeel Opgeleid als cultureel antropoloog kijk ik onbevooroordeeld. Hoor ik van die ander wie zij is, wat ze doet en wat haar bezighoudt. Als coach is dat een groot voordeel, omdat ik zonder oordeel of zelfgevormd beeld de gesprekken inga. Pas als ik de persoon een of twee keer heb gesproken en gehoord, weet ik wie ze is en wat haar sterke en zwakke kanten zijn. Dat je de rest van je leven een weirdo bent Op het moment dat ik het boek Da’s gek. Een antropologische kijk op normaal van Danielle Braun lees, realiseer ik me dat ik als antropoloog toch wel een vreemde eend in de bijt ben. In het voorwoord schrijft Joris Luyendijk (journalist, auteur, antropoloog): “Wat ze je niet vertellen, wanneer je zoals ik antropologie gaat studeren, is dat je de rest van je leven een weirdo bent. Je leert jezelf deprogrammeren door je eigen vanzelfsprekendheden en aannames over wat normaal is fundamenteel tegen het licht te houden en ter discussie te stellen. Dit maakt je voor altijd een ander mens en isoleert je van de mensen voor wie deze vanzelfsprekendheden nog steeds precies dat zijn: dingen die vanzelf spreken. Dus wordt er gezegd: zo gaat dat hier gewoon. Of: waarom doe je zo moeilijk?” Dat gevoel kreeg ik ook toen de trainer naar mij keek en niet begreep dat ik de opdracht niet deed. Waarom doe ik zo moeilijk? Ik zie die drie mensen toch zitten? Dan komen er toch allerlei gedachten op? Haar normaal en mijn normaal waren heel verschillend. Een blik op de wereld die jou helpt te ordenen Maar ja, wat is gek en wat is normaal? Waar je opgroeit, leeft en werkt leer je afspraken, normen en waarden. Elke groep heeft eigen omgangsvormen en die bepalen wat je gek vindt en wat niet. Waar je een oordeel over hebt. Daar is niks mis mee, maar het kan heel verhelderend en bevrijdend zijn om hier eens anders naar te kijken. Op het moment dat je een oordeel hebt over iets of iemand gaat daar een gedachte aan vooraf die jouw oordeel bepaalt. Door de stad of het dorp waarin jij leeft. Jouw opvoeding of opleiding. Je relatie of vriendengroep. Het bedrijf waar je werkt of de sportclub waar je fan van bent. Door al die invloeden heb je een blik op de wereld gekregen, die jou helpt te ordenen. Zodat je weet hoe jij ergens tegenaan kijkt. Wat je ergens van vindt. Een beetje verder uitzoomen dan je gewend bent Als je durft te kijken met nieuwe ogen naar jezelf en je omgeving zie en ervaar je andere dingen. Je leert jezelf een oordeel uit te stellen, omdat je een beetje verder uitzoomt dan je gewend bent. Danielle Braun (organisatie antropoloog) noemt dat “uit je denkbubbel stappen, waardoor je minder oordeelt. En daardoor origineler en vrijer wordt, op je werk en thuis.” Zij schrijft in haar boek dat het gaat om het “trainen van je verwonderde blik en je compassiespier. Het vraagt om een beetje dissociëren. De blik van de buitenstaander, de reiziger, de antropoloog. Een onwaarschijnlijk belangrijke vaardigheid voor leiders en begeleiders van verandering in organisaties. Dat is precies wat ik je met dit boek wil laten ervaren. Dat vanzelfsprekendheden minder vanzelfsprekend zijn.” Lees het blog verder onder de foto van het boek verder en n eem dat wat gek is of normaal weer eens onder de loep.
Share by: