"Op dit moment sta ik in mijn leven om goed te luisteren wat mijn gevoel mij ingeeft" - Stephanie Schwab
Yura Boerma - Interview • 6 augustus 2020
Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
Het is eigenlijk een beetje vanzelf gegaan. Ik voelde dat ik iets anders wilde gaan doen. Ik heb jarenlang als accountmanager in de buitendienst gewerkt en ik zag dat vele reizen niet meer zitten. Na mijn afronding van mijn coachopleiding kreeg ik de kans om zelfstandig te worden. Het is niet zonder kleerscheuren gegaan maar ik ben nog steeds zelfstandig ondernemer.
Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
Op dit moment sta ik in mijn leven om goed te luisteren wat mijn gevoel mij ingeeft. Ik ben met mijn spirituele ontwikkeling bezig en dat brengt mij al enige jaren in een soort van zoektocht op welke manier ik het vorm ga geven. Ik bedoel daarmee, dat mijn visie op het leven ook is veranderd. Als kind ben ik opgegroeid in een gezin waarin spiritualiteit er met de paplepel is ingegoten. Ik ben dat gaandeweg ook een beetje ‘verloren’. Als ik terugkijk dan zie ik dat ik wel de goede stappen heb gemaakt. Mijn coach opleiding, storyteller, trainersopleiding en allerlei verschillende persoonlijke trajecten voor mijn eigen ontwikkeling, waaronder nu mijn spirituele ontwikkeling. Ik wil naar een vorm toe waar ik beide werelden kan samenvoegen en daarbij denk ik aan lezingen geven en organisaties vanuit mijn spiritualiteit coachen of trainen. De markt laat zien dat maar liefst 1 miljoen mensen al kiezen voor alternatieve trajecten van ontwikkeling of genezing. Over dromen gesproken, is dat ook een van mijn dromen. Mijn droom zou nog meer uitkomen als ik dit over de wereld zou kunnen gaan doen. Te beginnen met bijvoorbeeld Europa. Reizend met mijn camper, samen met mijn grote liefde, teckel Valentijn, achterin en zo van event naar event en als het nodig is vlieg ik even terug naar Nederland.
Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
De belangrijkste zorg voor mij is tijd voor mezelf. Ik hou ontzettend van gezelligheid. Het kan niet op. Echter als ik geen tijd voor mezelf neem dan gaat het goed mis. Ik kan dan niet meer focussen, wordt onrustig, ga snoepen en voel mezelf niet meer. Ik ben al enige jaren single en hoewel ik heel graag samen met een partner zou willen zijn, merk ik ook de luxe van het alleen zijn. Een avond Netflix gewoon om even niet te hoeven nadenken, in mijn tuin bezig te zijn, of gewoon even de stilte zodat ik mijn stem weer kan horen.
We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
Deze vraag krijg ik best wel vaak en ik hoop dat ik het goed kan verwoorden. Het is soms ook ongrijpbaar voor mij, omdat mijn natuur is om te ‘handelen’: wat heb ik nodig om uit deze periode te komen, wie kan ik daarbij om hulp vragen? Ik ga dan ook meteen gedreven aan de slag. Het is net of er constant een stem zegt: ‘Kom Stef, je weet dat je hierdoor heen moet, doe wat je te doen staat!’ Het maken van keuzes doe ik echt op mijn gevoel. Iets minder impulsief als een paar jaar geleden. Maar als iets niet meer werkt, merk ik nu aan mezelf dat ik snel een knoop kan doorhakken.
Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven?
Rechtvaardigheid, trouw en vriendschap
Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
Dat is eigenlijk het leven zelf. Heel lang heb ik gedacht dat het leven van een ander afhangt zoals een relatie. Maar dat heb ik in de afgelopen jaren door schade en schande wel geleerd dat het niet zo is. Ik ben een vechter en een doorzetter, en hoewel ik graag de dingen samen doe met een vaste partner weet ik ook dat ik het alleen kan. Het heeft mij nog creatiever gemaakt. En daardoor ook mijn zelfvertrouwen een boost gegeven en mijn gevoel voor eigenwaarde versterkt. Het is waar als ze zeggen: ‘je moet eerst van jezelf houden voor je van een ander kan houden’. Althans zo voelt het voor mij steeds meer.
Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
Dan ga ik tuinieren, gewoon met mijn handen in de aarde, onkruid eruit trekken of dode bloemen snoeien. Maar ook koken of gewoon helemaal niets.
Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid?
Ik heb samen met een vriendin onlangs een nieuwe onderneming opgezet. De energie die daarvan afkomt en ook onze eigen bewustwording in de ontwikkeling van die onderneming is super. In mijn eigen onderneming word ik blij dat het zo gevarieerd is. Dan ben ik bezig met concept ontwikkeling, implementeren of storytelling en allemaal op een coachende manier. Maar ook mijn ontdekking in de spiritualiteit. De meeste energievreters zijn mensen die tomeloos in de slachtoffer rol blijven zitten, altijd een excuus hebben om niet te hoeven veranderen, maar dat wel bij mij ventileren. Ik ben daar nu ook duidelijker in geworden. Zonder dat ik probeer de ander te choqueren, maar wel door aan te geven dat ik dat niet trek.
Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
Haha, jee wat maakt mij vrolijk? Eigenlijk zoveel: mijn teckel Valentijn, een roodborstje die tikt tegen mijn raam, de vissen in mijn vijver, de bloemen in mijn tuin, mijn vrienden. En ja het dansen zorgt ervoor dat ik echt die blijheid als een kind kan voelen.
Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
Door mijn leven te leven. Ik kan gerust zeggen dat mijn leven niet bepaald over rozen gaat. En toch als ik terugkijk op die nare periodes in mijn leven ben ik dat duidelijk ook weer vergeten. Of laat ik het zo zeggen; kennelijk heb ik de mogelijkheid om te kijken naar wat ik wel heb. En dat is denk ik voor mij wel de zin of betekenis van mijn leven. Dat ik mensen kan helpen met de ervaringen die ik heb opgedaan of daardoor beter kan begrijpen wat iemand doormaakt. Het geeft mij dan een gevoel dat ik het niet voor niets heb meegemaakt. Wellicht naïef, maar ik geloof dat eerlijkheid toch echt het langst duurt. Ik ben een dankbaar mens, soms is het even niet allemaal vrolijk, maar ik weet dat het altijd weer goed komt. Dat zijn volgens mij de leerprocessen van het leven.
Wat doe je op dit moment voor werk?
Ik ben al 11 jaar zelfstandige als Conceptbedenker, Storyteller, Trainer en Coach.
Wie ben je en hoe ziet – in het kort – je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enzovoort) ?
Ik ben inmiddels 57 jaar en daar heb ik geen enkel probleem mee. Behalve als mijn spieren wat stram aanvoelen😉. Ik leef samen met mijn waanzinnig knappe en atletisch gebouwde teckel, Valentijn. Ik woon alweer 15 jaar in Garderen en ik had nooit gedacht dat ik er zo lang zou gaan wonen. Dat heeft verschillende redenen, maar als ik terugkijk op die 15 jaar ben ik er heel erg blij om in de parel van de Veluwe te mogen wonen. Met name omdat het leven hier in Garderen toch langzamer gaat dan de rest van Nederland. Er is veel natuur om mij heen en daar wandel ik samen met Valentijn vele kilometers. Hoewel ik graag sport, is wandelen ongeveer het enige wat ik aan sport kan. Een chronische achillespees ontsteking heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer kan hardlopen of intensief kan sporten zoals body balance. Mijn grote liefde heb ik voor de Argentijnse tango; samen met iemand die de dans goed kan leiden, maakt de beweging bijna magisch. Het zorgt er iedere keer weer voor dat ik alles wat mij bezig kan houden, gewoon vergeet. De muziek en het ritme brengen mij weer dicht bij mijn levensbron. Helaas heeft corona roet in het eten gegooid en is dansen op dit moment niet mogelijk. Dus ik wandel veel en ik doe ik, als niemand het ziet, een dans voor mezelf of ik zing uit volle borst mee met mijn Spotify lijst. Mijn hobby’s zijn er eigenlijk te veel om op te noemen. Maar als ik de hobby’s noem die ik regelmatig doe, dan is dat koken, tuinieren, schilderen, haken en breien.
Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!
Er zijn veel dingen te doen die een vrij, blij en zomers gevoel geven al ga je niet echt op vakantie. Door weg te gaan of thuis te blijven. Ik heb 7 tips voor jou. Tip 1: Ga zomerse dagjes weg. Ik doe dit zelf op het moment en het bevalt mij heel goed. Je rijdt of treint naar een plek die je nog niet kent en gaat daar de omgeving verkennen. Een natuurgebied, bloemen pluktuin, stad, dorpje, bos of strand. Net waar je zin in hebt. Om er actief bezig te zijn door te wandelen, fietsen, kanoën of een museum te bezoeken, maar je kan er natuurlijk ook een relaxte dag van maken. Net waar jij zin in hebt en wat jou een zomers- of vakantiegevoel geeft. Tip 2: Fiets naar de stad waar je het dichtst bij woont en die goed voor jou te bereiken is. Ik woon zelf ‘dichtbij’ Utrecht en het is heel verfrissend om op een andere manier de stad binnen te komen. Het leuke is dat je je ook een beetje inwoner voelt van die plek, want het voelt zo anders en vrij dan dat je met de trein of auto aankomt. Probeer het maar eens uit. Tip 3: Gun jezelf nieuwe inzichten met het PosiYou InspiratieDoeBoek. Ik heb speciaal voor jou twee boeken geschreven om op een laagdrempelige, leuke en soms ook creatieve manier jezelf beter te leren kennen. InspiratieDoeBoek 1 is echt een boek voor jou ‘als je verlangt naar meer ruimte, rust en tijd voor jezelf. Als je wilt leven en werken vanuit je hart, in lijn met jezelf’. InspiratieDoeBoek 2 is voor jou ‘als je verlangt naar meer balans in jezelf. Tussen geven en nemen. Tussen zorgen en zelfzorg. Tussen je hoofd en je hart’. Via de linkjes hierboven bekijk en bestel je ze in mijn webshop. Het is tijd voor jou! Tip 4: Maak een puzzel met een afbeelding die jou blij maakt, waar je echt wat mee hebt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een puzzel waar Frida Kahlo op staat in verschillende poses en gedaantes uit de schilderijen die ze zelf maakte. Tip 5: Doe inspiratie op via mijn blog waar ik regelmatig schrijf over de nieuwe plekken die ik ontdek. Bijvoorbeeld: Villa Augustus, landgoed Rhijnauwen, de tuinen van Kraaybeekerhof, Texel, Schoorl of Arnhem met een fijn koffietentje en de 7 straatjes. Ik geniet daar enorm van: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Via deze link lees & bekijk je ze alle 21 en kies je een plek uit die jij ook wilt bezoeken. Tip 6: Plan een thuisdag of -week en lees eindelijk dat tijdschrift dat er al zo lang ligt. Pak je dagboek weer op, ga handletteren of start een creatieve (online) cursus. Kies nieuwe foto’s uit voor de lijsten die in je woonkamer of overloop hangen. Bak een gezonde taart met zomers fruit of kook een nieuw recept met ingrediënten die je niet zo snel zou kiezen. Nieuwe dingen doen geeft energie en dat past goed bij de zomer! Tip 7: Gun jezelf coaching. Ik heb een fijne zomeraanbieding met een mini VIP dag. Drie uur 1-op-1 coaching op een mooie wandel locatie vlakbij Utrecht. Je leert in een halve dag hoe je meer ruimte, rust en tijd voor jezelf neemt. Zonder schuldgevoel. Hier lees je er alles over en meld je je aan We plannen samen een datum, zodat ik jou kan helpen naar meer balans in je leven!
Nieuwe plekken ontdekken en delen Een van de dingen die ik het allerleukst vind om te doen, is het ontdekken van nieuwe plekken . Daar kan ik enorm van genieten: foto's maken, kijken, luisteren en voelen hoe de sfeer is. Daar word ik heel blij van. En hoe mooi is het dan om die plekken te delen? Dat doe ik graag via mijn Inspiratieblog en via social media. Aan de rand van Utrecht De Veldkeuken in Bunnik tussen landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen is een plek die je echt moet kennen. Met een fijn (rookvrij) terras en Buitenbar aan de Kromme Rijn, vlakbij een brug zodat je er van alles te zien hebt. Er komen wandelaars, fietsers en kanoërs langs. Het ligt aan de rand van Utrecht, heel centraal in het land en toch is er een rustige sfeer. Vooral als je er in de ochtend bent. Eigen bakkerij en landgoedwinkel Ze staan voor puur en lekker eten. Bij de koffie en thee bestel je overheerlijke taartjes, die uit hun eigen bakkerij komen en die ook bij veel andere koffietentjes in de buurt worden verkocht. Je kunt er ook ontbijten en lunchen met het lekkerste desembrood. Die je gelukkig ook in hun landgoedwinkel kunt kopen. En waar ze veel meer lekkers te koop hebben liggen. Dus vergeet daar vooral niet te gaan kijken! In de zomer kun je er ook dineren en maken ze de lekkerste gerechten met alles wat net geoogst is. Kijk even op de website tot welke datum dit is, dan kun je meteen reserveren. Wandelen langs het water en door het bos Aan het einde van de parkeerplaats Amelisweerd zie je een bordje staan met Bunkerpad. Die kun je volgen naar landgoed Rhijnauwen, waar je verder kunt lopen langs de Kromme Rijn of door het bos. Hier kom je ook het bekende Theehuis Rhijnauwen tegen. Je kunt vanaf de parkeerplaats ook meteen doorlopen naar de Veldkeuken, er lekker binnen of op het terras zitten en vanaf daar gaan wandelen. Langs de Kromme Rijn richting Utrecht en dan zo langzamerhand het bos van landgoed Amelisweerd in. Er zijn genoeg mogelijkheden en routes. Er lopen ook genoeg fietspaden en -routes als je meer een fietser bent. Onder de foto van de landgoedwinkel vind je meer leuke tips in de buurt van de Veldkeuken en informatie over de Veldkeuken, zoals hun site voor de parkeermogelijkheden, reserveren, webshop voor het bestellen van brood etcetera.
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje
