Wat doe je op dit moment voor werk? Ik ben Joyce Beumer en ik run mijn eigen bedrijf
BeJoyce. Ik maak sieraden en werk parttime bij de Hema waar ik van alles doe. Zoals kassa juf zijn, zorgen dat de verzorging en make-up afdeling er goed uitzien en daar ook de nieuwe opmaken voor maken.
Wie ben je en hoe ziet – in het kort – je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enzovoort)?
Ik ben getrouwd met Eugene en woon in het zuiden van Limburg, in Landgraaf. Voor de liefde ben ik verhuisd naar Zuid-Limburg. Ik heb mijn baan opgezegd bij een galerie en mijn vriendinnen achtergelaten (die ik nog steeds met regelmaat zie gelukkig). Ik heb zelf geen kinderen, maar zorg voor drie bonuskinderen: twee jongens en een jongedame. Daarnaast hebben we een leuke, lieve eigenwijze schapendoes Lola, zij is echt mijn meisje. Ik ben altijd bezig en houd enorm van bloemen. Onze kleine tuin staat dan ook vol met mooie bloemen die ik met liefde verzorg. Ik ben verslaafd aan mijn stippen-op-porselein hobby, vooral grote voorwerpen vind ik heel fijn om te maken. Denk aan theepotten, vazen en taartplateaus. Het werkt ook erg meditatief. Ik sport niet, maar wandel wel heel graag en ik houd van gezellig borrelen met vrienden en familie. Ik ben echt enorm gek op reizen naar mooie gebieden waar veel natuur te bewonderen is. En ik houd ook van de vrijheid die ik ervaar tijdens het reizen. Het opsnuiven en proeven van andere culturen vind ik echt een verrijking van mijn leven. Ik houd van jurken en draag bijna alleen maar sneakers in toffe prints of felle kleuren. En in mijn huis houd ik niet van eenvoudig wit. Het mag lekker knallen en een verhaal hebben.
Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
Ik wilde graag iets creatiefs gaan doen, iets creëren met mijn handen, en zo kwam ik bij het maken en ontwerpen van sieraden uit. Als klein kind maakte ik oorbelletjes en colliers met kralen. Ik verzamelde toen al hartjes die nu veelvuldig voorkomen in mijn dagelijks leven. De keuze was gemaakt: ik wilde goudsmid worden.
Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
Doordat ik nu halverwege de 40 ben, merk ik dat ik veel meer weet wat ik graag wil en wil zijn. Ik ben al aardig op weg, maar wil met mijn sieraden nog net wat meer bekendheid bereiken. Nog duidelijker mijn merk neerzetten. Ik droom van een klein huisje aan de rand van het bos met een atelier erbij. Hoe fijn zou dat zijn! Vooral de laatste tien jaar heb ik aardig wat obstakels op mijn pad gehad, maar die hebben er ook voor gezorgd dat ik beter naar mezelf ben gaan luisteren. Dat je moet doen wat je het allerliefste doet. Dat ik mag zijn wie ik ben. Dat ik wat ik doe ook echt met passie doe en dat is geweldig!
Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
Ik zorg niet altijd even goed voor mezelf, het zou beter kunnen. Door mijn eigen bedrijf dendert het vaak maar door, vooral in mijn hoofd. Het staat nooit stil en dat is weleens vermoeiend. Wandelen geeft me veel rust en afleiding. Reizen zorgt ervoor dat ik goed kan afschakelen. Stippen laat me even bezig zijn met kleur en een patroon. Ik voel het vaak wel aankomen als ik teveel heb gedaan. Dat uit zich meestal in hoofdpijn en vermoeidheid, mijn lontje wordt wat korter en ik kan minder verdragen. Maar vermoeidheid en minder creatieve ideeën zijn toch wel de dingen die dan het meest naar voren komen. Ik heb dan ook nergens meer zin in en moet mezelf dan echt even rust gunnen.
We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
Door afstand te nemen en als het mogelijk is op reis te gaan. Dan laat ik alles los en denk ik even niet aan mijn bedrijf. Onbewust heb ik altijd mijn ogen open en pik ik dingen op, maar die komen meestal later pas naar boven als ik weer thuis ben. De natuur die ik mag ontdekken geeft me zoveel energie! Of even flink uitwaaien aan de zee. Die zilte zeelucht en het zoeken naar schelpen laten mijn piekergedachtes dan even wegwaaien. Praten met vrienden en familie helpt me ook om een nieuwe keuze te maken. Ik heb soms net even dat duwtje nodig om het diepe in te springen om verandering aan te brengen. Ook stel ik mezelf vragen, zoals wat wil IK nou eigenlijk? En dat schrijf ik dan op, dat geeft vaak inzichten als ik het later weer teruglees.
Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven?
Genieten van de kleine dingen in je dagelijkse leven. Als ik om me heen kijkt zie ik hoe mooi alles is. Vrijheid en lief zijn voor elkaar. Geef zo nu en dan eens een compliment aan een vreemde, dat doet je zo goed!
Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
Ik vind het fijn om er goed uit te zien, dat geeft me kracht. Maar ook als ik weer een bijzondere opdracht binnen heb gehaald, geeft me dat veel zelfvertrouwen. Als ik iets nieuws heb gemaakt waar ik zelf helemaal enthousiast van ben en het slaat ook aan. Daar word ik heel blij van en dan groei ik ook echt. Ik heb wel vaak moeite gehad met eigenwaarde en zelfvertrouwen. Ik kan geen kinderen krijgen en dat heeft een behoorlijke impact gehad op mijn vrouw zijn. Het voelde dat ik had gefaald als vrouw. Het heeft lang geduurd voordat ik het allemaal een plek kon geven en dat het geen falen is. Toen ik besloot om niet meer verder te gaan met de ivf, omdat mijn hart dat aan me vertelde (lichamelijk en geestelijk was het erg zwaar) heb ik tegen mezelf gezegd: er zijn zoveel andere mooie dingen die het leven te bieden heeft en daar ga je nu voor! Dat was zeker niet makkelijk, maar daardoor heb ik wel mijn bedrijf opgezet. En kon ik ook weer genieten van de kleine dingen.
Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
Het liefst ga ik op reis, maar dat gaat natuurlijk niet altijd. Wandelen en fotograferen geeft mij rust in mijn hoofd, hier in het heuvellandschap zijn zoveel mooie plekjes. Rommelen in mijn tuin en bezig zijn met plantjes en bloemen met mijn handen geeft me ook momenten van rust. Ik denk dan nergens aan. Het stippen op servies is ook echt meditatief. Ik creëer iets heel moois maar mijn hoofd hoeft er niet al te zwaar over na te denken. Alleen keuzes maken over kleur en over patroon, heerlijk! En zodra de pluktuin weer open is ga ik lekker bloemen plukken. En geniet ik van de bloemen, de vlinders en de bijen, ga ik mijn lievelingstaartje eten of ga ik lekker lang in bad.
Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid?
Ik krijg enorm veel energie van mijn plekje achter de werkbank, vooral als ik iets mag maken waar ik echt heel blij van word of wanneer ik bezig ben met nieuwe juweeltjes. De natuur geeft me zoals ik al eerder noemde ook veel energie, frisse lucht. En natuurlijk geeft Lola, mijn hond, me enorm veel energie. Alleen al met haar knuffelen is genoeg. Een energievreter is toch wel dat ik behoorlijk kan piekeren. Dan komen dingen die me frustreren ook naar boven en dat is soms erg vermoeiend. Totale balans heb ik nooit echt lang. Ik ben erg gevoelig voor prikkels en mijn hormonen schieten soms ook alle kanten op. Er kan een week zijn dat ik volledig in balans ben, maar dan komt er weer een dag voorbij waar ik me ellendig voel en ik echt met mijn ziel onder mijn arm loop. Tegenwoordig geef ik daar gewoon aan toe, want door er aan toe te geven voel ik me al snel beter. En ben ik ook extra lief voor mezelf.
Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
Lola mijn schapendoes maakt me echt heel vrolijk. En de zon en hartjes spotten in het wild maken me heel erg vrolijk.
Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
Het leven leven zoals ik dat nu doe, genieten met en van de mensen om me heen die ik lief heb. Lola laat me zien wat onvoorwaardelijke liefde is. En het reizen geeft mij herinneringen die ik koester en zet me telkens weer met beide benen op de grond. Dat maakt wie ik nu ben geworden en daar ben ik best trots op!