Ik heb er ook nog altijd moeite mee: aardig zijn voor mezelf. Als ik vind dat ik nog even moet doorbikkelen om mijn werk af te krijgen, al is het nog zo laat. Of als ik iets niet goed genoeg heb gedaan. Pfff, ik word er al moe van als ik dit opschrijf. Als ik dit met mijn vriendinnen bespreek, herkennen ze dat. Ze lopen tegen precies hetzelfde aan. En weet je wat het gekke is? Als zij een probleem tegen mij vertellen of iets vertellen over zichzelf wat zij niet goed vinden, dan zal ik nooit zo hard zijn voor hen als dat ik voor mezelf ben. Ik leef altijd met ze mee of geef ze tips en advies, maar dan op een zachte manier die zeker niet hard aankomt. Want ik hou van die vriendin en ik vind dat ze zichzelf niet zo naar beneden moet halen of zich kleiner moet maken dan ze is. En dat is dan meteen een goede tip voor jou en mij: zeg in zo’n situatie hetzelfde tegen jezelf als wat je tegen een vriendin zou zeggen. Doe lief en wees aardig. Naar jezelf!
Ik wil het anders
Een goed voorbeeld van aardiger voor jezelf zijn, is Hilde. Ze komt bij me voor coaching, omdat ze anders wil omgaan met de problemen waar ze tegenaan loopt met haar moeder. “Nu ik hier bij jou ben, snap ik zelf ook wel dat het om mij gaat en niet om mijn moeder. Om mijn gedrag en hoe ik omga met de situatie waarin ik nu met haar zit. Ik kan er zo boos om worden. Op haar. Maar eigenlijk ben ik moe. Moegestreden van elke keer toch weer mijn energie in haar te stoppen en er niks voor terug te krijgen.”
Mijn moeder claimt mijn tijd en aandacht
Hilde vertelt dat haar moeder altijd een stempel op haar leven heeft gedrukt. Dat ze heel aanwezig was en dat Hilde niks anders heeft gedaan dan haar te pleasen in de tijd dat ze thuis woonde. Dat is nu natuurlijk alweer jaren geleden, maar doordat haar vader een jaar geleden is overleden leunt haar moeder nu helemaal op haar. Claimt ze haar tijd en aandacht. Maar Hilde heeft haar eigen leven, een latrelatie en het verdriet om haar vader dat nog diep zit. “Ik was altijd papa’s meisje en dat is nooit weggegaan, ook niet toen ik op mezelf ging wonen 25 jaar geleden. Ik mis hem enorm en zelfs nu doet het pijn om over hem te praten.”
Als ik ja zeg tegen haar, zeg ik nee tegen mezelf
“Mijn moeder denkt alleen aan zichzelf in haar verdriet en zal nooit eens vragen hoe het met mij gaat, met mijn verdriet. Ze claimt me alleen maar en ze vindt dat ik tijd genoeg voor haar heb, omdat ik mijn eigen bedrijf heb en een latrelatie. Als ze me belt of als ik naar haar toe ga, voel ik me al gespannen, maar ik vind het zo ontzettend moeilijk om nee te zeggen. Dat vind ik dan toch weer zielig voor haar. Maar ja, als ik ja zeg tegen haar, zeg ik nee tegen mezelf. Dat besef ik me maar al te goed. Ik ga dan toch, terwijl ik eigenlijk niet wil en zelf geen behoefte heb aan een bezoek. En eenmaal weer thuis voel ik me leeggezogen, want het gaat alleen maar over haar. Hoe kan ik dit doorbreken?”
Zelfzorg is een onderdeel van zelfcompassie
Zelfcompassie kan Hilde helpen om aardiger voor zichzelf te zijn. Juist nu ze haar vader mist en haar moeder Hilde’s tijd en aandacht claimt. Met zelfcompassie kan ze zichzelf steunen en hoeft ze niet meer zo streng voor zichzelf te zijn. Een onderdeel van zelfcompassie is zelfzorg, waardoor je vriendelijker bent voor jezelf, jouw eigen behoeftes durft uit te spreken en zo je grenzen aangeeft. Mindfulness- en zelfcompassietrainer Marlou Kleve zegt: “Als je zelfcompassie integreert in je leven, help je daar jezelf, maar indirect ook anderen mee. Uit onderzoek blijkt dat mensen met zelfcompassie minder angstig zijn, minder vaak last hebben van depressie, minder gestrest zijn en over het algemeen gelukkiger, gezonder en tevredener in het leven staan. Dat kan alleen maar goed zijn voor de mensen om je heen.”
Ik stap in de rol die van me wordt verwacht
Als ik dit aan Hilde vertel, verschijnt er een kleine glimlach op haar gezicht. “Hier kan ik me wel wat bij voorstellen ja. Als ik kijk naar hoe ik er dan bij zit als ik bij mijn moeder op bezoek ben, dat is niet altijd even gezellig en ontspannen. Ik zit daar, omdat zij wil dat ik er ben. Niet omdat ik het zelf wil. Dus met veel weerstand en irritatie, omdat ik weet dat ze het alleen maar over zichzelf heeft. En dan toch blijf ik aardig tegen haar, omdat ik ook wel zie dat ze het niet makkelijk heeft zonder mijn vader. Ik stap in de rol van dochter zoals het dan hoort te zijn of in ieder geval zoals ik denk dat er van me wordt verwacht.”
Bepaal zelf je koers
Marlou Kleve zegt: “We kunnen onze compassievolle stem vaak niet horen, omdat onze kritische stem er zo hard doorheen tettert. Als je die kritische stem steeds beter herkent en de volumeknop ervan wat zachter zet, dan kun je je eigen compassievolle stem duidelijker laten spreken. Angst zit diep verankerd in de mens en wordt versterkt door onze prestatiegerichte samenleving waarin van je wordt verwacht dat je sterk en succesvol bent. Zie je angsten en zelfkritiek als ‘usual suspects’, reisgenoten die je vergezellen op je levenspad. Ze zijn er en je kan van ze leren, maar laat ze niet jouw koers bepalen. Hierin helpt het jezelf te aanvaarden en waarderen, en van jezelf te houden.”
Het gaat er vooral om dat ik liever ben voor mezelf
In het volgende coachgesprek vertelt Hilde: “Ik voel nu veel beter hoe ik het wil en het is heel anders als ik wél mijn behoefte aan mijn moeder vertel. Als ik aangeef wat ík wil en mijn eigen verdriet ook laat zien. Mijn kwetsbaarheid. Ik ben goed zoals ik ben. En spring dus niet elke keer op als zij me nodig heeft. Dan zeg ik dus nee tegen haar wensen en ja tegen mezelf, omdat ik op dat moment te moe of te verdrietig ben om haar te steunen. Ik vind het nog steeds lastig, maar ik zit op de momenten dat ik wel bij haar ben beter in mijn vel en zij heeft er ook meer aan. En misschien gaat ze uiteindelijk zelfs inzien dat ik ook veel pijn en verdriet heb om papa en dat we dit samen kunnen delen. Maar het gaat er vooral om dat ik liever ben voor mezelf. Dat ik beter luister naar wat goed voelt voor mij. Als ik goed voor mezelf zorg, kan ik ook goed voor anderen zorgen.”
Tip
Marlou Kleve heeft het boek ‘Hartvol. De kracht van zelfcompassie’ geschreven. Dit boek staat op mijn lijstje om te lezen en een boekentip over te schrijven. Dus als je meer over zelfcompassie wil lezen, houd mijn
Inspiratieblog
of mijn posts op
Facebook
en
Instagram
dan in de gaten!
Je kunt je ook inschrijven voor mijn nieuwsbrief
dan lees je als eerste de nieuwe artikelen, interviews, coaching, boekentips, nieuwe plekken en nog veel meer.