En opeens ontstaan er kriebels… Ik snap nog niet helemaal waarom, want ik ben halverwege de twintig en lekker een carrière aan het opbouwen. Van tikgeit naar de ledenadministratie bij een kappersorganisatie tot officemanager bij een pr & reclamebureau. Zonder enige beroepsopleiding ben ik op mijn 19e gestart met werken en heb ik mij opgewerkt in het bedrijfsleven. En toch ervaar ik dat dit het niet is. ‘Gebakken lucht’ verkopen, zo voelt het voor mij. Ik voel me vaak moe en gespannen. En ben niet meer de blije werknemer die ik eerst was.
De zoektocht begint
Maar waar word ik dan wel blij van? Al pratende met familie en vrienden merk ik dat ik toch graag wil gaan studeren. Dat heb ik nooit gedaan na het vwo. Ik wil niet zomaar een studie, maar het liefst iets waarmee ik een bijdrage kan leveren aan de wereld. En ik wil heel graag Nederland uit. Ik ben helemaal klaar met ons kleine landje en wil meer, mijn vleugels uitslaan. Dus een zoektocht begint. Om een studie te vinden, waarna ik in het buitenland kan werken én waardevol en zinvol bezig kan zijn.
Leren begrijpen wat de ander beweegt
De keuze valt op culturele antropologie. Ik vind het interessant om meer te weten over wat mensen of groepen beweegt, wat hun drijfveren zijn. Antropologie gaat vooral over de sociale, culturele context van mensen waardoor ze beïnvloed worden in hun gedrag. Een gedragswetenschap, dat lijkt mij wel wat. Begrijpen waarom de ander doet wat hij doet, ook als die ander iets doet wat ik zelf nooit zou doen. De nadruk op de culturele diversiteit van de mens en de internationale oriëntatie sluiten goed aan bij mijn wens om naar het buitenland te gaan.
Ik ben uit een impasse gestapt en zit weer vol energie
Zo zat ik pas op mijn 26e voor het eerst in de collegebanken van de Universiteit Utrecht. Twee keer per week ging ik in de avond naar college. Ik zat er tussen allerlei volwassenen die net als ik óók een andere richting op wilden met hun leven. Die ook aan het onderzoeken waren wat ze anders wilden gaan doen in hun carrière. Heerlijk om die gelijkgestemde mensen tegen te komen. Maar het allerfijnst was dat ik weer blij was en vol energie zat. Dat ik uit een impasse was gestapt van werk dat ik niet meer leuk vond en dat ik zelf een situatie aan het creëren was waarin ik naar een baan ging toewerken waar ik 100% achter zou staan.
Als ik terugkijk op mijn leven, besef ik dat ik dit vaker heb gedaan; stappen zetten om niet meer vast te zitten in werk of een situatie waar ik me niet goed bij voelde als ik merkte dat ik vast zat. Maar daarover later meer…
Mijn intrinsieke motivatie is groot, maar het is ook pittig
En nee, deze keuze om te gaan studeren op latere leeftijd was niet makkelijk, want ik combineerde het met een part-time baan als receptioniste bij een platenmaatschappij in Hilversum. Dat was pittig. Ik had een duo-baan met een lieve collega, die mij altijd enorm steunde en waarmee ik het heel goed kon vinden. Tot op de dag van vandaag is zij een van mijn beste vriendinnen.
Het ging er vooral om dat dit was wat ik wilde. Dus mijn intrinsieke motivatie om de studie af te ronden was groot. Ik keek ernaar uit om buiten Nederland te gaan wonen en werken en wilde een bijdrage leveren aan een samenleving ergens op de wereld.
Naar Ghana
Ik koos voor de specialisaties gender en onderwijs in ontwikkelingslanden en vertrok in 1999 voor zes maanden naar Ghana voor mijn afstudeeronderzoek. Ik had contact gelegd met een kleine organisatie in het noorden van het land dat basisscholen opzette voor jongens en meisjes die overdag op het land moesten werken en water moesten halen. Ze konden dan aan het einde van de middag naar school om te leren lezen, schrijven en rekenen. Ik ging daar in twee dorpen onderzoeken hoe het zat met het aantal drop-outs, wat de oorzaak hiervan was en of hierin verschil was tussen jongens en meisjes.
In een dorpje op een compound
De begeleider van die organisatie verklaarde me voor gek dat ik dit helemaal in mijn eentje durfde te doen. In een dorpje wonen op een compound met de Ghanese bevolking en daar participerende observaties doen – hét werk van een antropoloog.
Een van de hoogtepunten in mijn leven
Ik heb daar zes geweldige maanden gehad, ook afgezien natuurlijk, maar het was een van de hoogtepunten in mijn leven. Een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan een vraagstuk waar zij tegenaan liepen en hierin inzicht geven, gaf mij veel energie en voldoening. En dat is wat ik wilde, zocht en heb gevonden!
Wil jij ook een bijdrage leveren aan de maatschappij/wereld en worstel je ermee hoe dan? Wat past bij jou?
Ik ben graag jouw sparringpartner
Vind je het moeilijk om in je eentje te bedenken hoe jouw bijdrage eruitziet of hoe jij dit kan aanpakken? Welke keuzes je dan gaat maken en wat jou misschien nog tegenhoudt om het écht te gaan doen? Mail dan een bericht naar info@posiyou.nl of meld je hier aan voor een gratis verhelderend gesprek. Ik ben graag jouw sparringpartner tijdens een wandeling in het bos of een gesprek in mijn coachruimte. Online kan ook. Spreek ik jou binnenkort?