Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
Toen ik moeder werd, zag ik veel vrouwen om me heen worstelen met de balans in werk en privé. Dat intrigeerde me. Ik zocht naar alternatieven voor mezelf. Ik zag in die tijd de film ‘Babyboom’ met Diane Keaton. Zij ‘erft’ in die film een baby en moet kiezen tussen haar carrière en deze wolk van een baby. Uiteindelijk gaat zij voor zichzelf werken met die baby in haar armen, op haar schoot. Ze wordt natuurlijk heel succesvol. Ik dacht toen: ‘Dat wil ik ook! Werken met mijn kinderen om me heen.’ En dat ben ik toen ook vrij snel gaan doen. Ik was er altijd voor ze. Stond ’s middags op het schoolplein en schonk thee en limonade voor alle kinderen in de buurt, wiens moeders daar geen tijd voor hadden. Ik werkte binnen schooltijden en kon daarvan leven. Dat was mijn grote droom. En die kwam uit.
Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
Wat ik wilde bereiken is bereikt. Ik heb twee kinderen groot gebracht in mijn eentje en ik was er altijd. En nee, ik heb niet alles ‘goed’ gedaan. Maar mijn doel was om te werken met mijn kinderen om me heen. Een integratie van werk en leven, die mij vrijheid gaf. Dat neemt niemand ons ooit meer af. En ja, ik broed nu op nieuwe dromen en doelen. Ik wil weer meer gaan reizen als dat kan. Als digital nomad over de wereld zwerven. Ik kan immers mijn werk overal doen.
Vroeger woonde ik op verschillende plekken over de hele wereld. Ik was 32 keer verhuisd voor ik kinderen kreeg. Ik wilde mijn dochters een ‘thuis’ geven, zodat ze konden zeggen: ‘ik kom dáár vandaan’. Het was voor mij erg wennen in het begin. Maar ik heb het zeker leren waarderen om lange tijd op één plek te wonen. Het fijne contact met leuke buren heeft daar ook aan bijgedragen. Daarom hoef ik ook niet voorgoed te vertrekken. Maar ik wil gewoon voor een paar maanden mijn koffers kunnen pakken als ik daar behoefte aan heb.
Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
Ik heb drie jaar geleden een flinke burn-out gehad. Ik kon nauwelijks lopen, had angst om naar buiten te gaan en een zware depressie. Ik realiseerde me al snel dat ik te lang niet goed voor mezelf gezorgd had. Dat had vooral te maken met een ongezonde liefdesrelatie, die ik in de jaren ervoor had. Ik was mezelf behoorlijk kwijt. Ik heb een jaar nodig gehad om te herstellen. Yoga en meditatie hielpen me daarbij.
Ik heb sindsdien elke dag zelfzorg nodig. Ik maak elke dag een lange wandeling in de natuur. En als ik moe ben doe ik een dutje. Ik vraag me niet af of ik daar wel tijd voor heb. Ik zeg vaker ‘nee’ tegen alles en iedereen als ik voel dat ik rust nodig heb. Eerst vond ik dat heel onaardig van mezelf. Nu durf ik het beter en kunnen anderen het ook beter accepteren. Grenzen aangeven kun je leren. Het is een mooi proces. Want elke keer als je nee zegt tegen een ander, zeg je ja tegen jezelf.
We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
Ik vind keuzes maken heel moeilijk. Ik heb nog steeds een lijstje van dingen, die ik graag zou willen ‘worden’. Zoals zangeres, modeontwerpster of fotograaf. Inspiratie om stappen te zetten heb ik niet echt nodig. Ik doe juist alles altijd gelijk. Zonder veel na te denken. Ik zing, ik fotografeer en ik zit af en toe achter mijn naaimachine. Het ontbreekt mij wel behoorlijk aan focus. Ik kan heel veel dingen een beetje. Het lijkt me heerlijk om één ding echt heel goed te kunnen. Maar ik denk dat dat gewoon niet bij mij hoort. Het is niet ‘de sprong maken’ die ik moeilijk vind. Maar focus aanbrengen voelt als een verlies op andere vlakken. Ik durf inmiddels wel te zeggen dat ik echt goed kan schrijven. Dat doe ik al twintig jaar elke dag en vind ik ook nog steeds heel fijn om te doen. Eigenlijk best bijzonder dat ik daarmee al zo lang mijn geld verdien. Daar sta ik niet zo vaak bij stil.
Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven?
De eerste is makkelijk. Vrijheid is mijn hoogste goed. Daarnaast wil ik een bijdrage leveren aan een duurzame en eerlijke wereld, waarin iedereen gelijke rechten heeft. Duurzaamheid en gelijkheid zijn dan denk ik de twee andere waarden, die mij de meeste richting geven. Mooie vraag!
Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
Ik zocht als kind en jonge vrouw vaak bevestiging buiten mezelf. Ik had een grote mond, maar was erg onzeker over mezelf. De afgelopen jaren leerde ik met vallen en opstaan om meer van mezelf te houden. Ik had geen makkelijke jeugd. Maar ik ben daar wel sterk door geworden. Dat ‘vechten’ bracht me een heel eind. Maar toen ik moeder werd, kwam er een kwetsbaarheid in mijn leven. Mijn kinderen noemen me ‘Mama Beer’ omdat ze zich altijd veilig voelen bij mij. Dat vind ik fijn om te horen. En tegelijk zie ik mezelf dan ‘brullen als een beer’ als er ‘gevaar’ dreigt. Ik ga door roeien en ruiten als het erop aan komt. Ik ben geen bangerik.
Maar echt kwetsbaar zijn, daar is veel meer moed voor nodig. Dat durf ik nog lang niet in elke situatie. Maar ik heb wel gemerkt dat juist in mijn kwetsbaarheid dingen gebeuren die me zelfvertrouwen geven. Dat verbaast me nog steeds wel vaak. Dat gevoel van eigenwaarde heeft voor mij vooral te maken met écht contact maken met de wereld om mij heen. Dat gebeurt niet als je ‘vecht’ of ‘brult’. Dat heeft veel meer ‘stilte’ nodig. Ik zie het nu zo: ‘Moed brengt me overal naartoe. Het legt de wereld voor me open. Kwetsbaarheid brengt me in wezenlijk contact met dat álles’.
Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
Mijn hoofd is altijd druk. Niet alleen met gedachten over alledaagse dingen. Er gaan hele scenario’s door mijn hoofd. Die ik achteraf vaak weer verwerp. En ik droom over van alles. Een dagdromer ben ik. Als ik yoga doe of mediteer, komt er rust. Echt een verademing soms. En slapen kan ik heel goed en doe ik graag. Dat reset ook mijn drukke geest. Ik slaap elke nacht tussen de acht en negen uur. Dat heb ik echt nodig. Zo lang als ik me kan herinneren al.
Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid?
Buiten zijn, in mijn tuin of wandelend door de natuur geeft mij de meeste energie. Lichamelijk kan ik er moe van worden, maar geestelijk geeft het me veel rust. Energievreters zijn zonder twijfel de negatieve scenario’s die ik soms in mijn hoofd heb. Verdriet of boosheid over dingen uit het verleden. Die waaien makkelijk mee met de wind als ik buiten ben. Dan kan ik echt goed in het NU komen.
Balans is voor mij wel een lastig woord. Het klinkt in mijn oren zelfs een beetje saai. Echte balans heb ik denk ik nooit ervaren. Ik heb elke week wel een slechte dag, waarop er niets uit mijn handen komt en ik me verdrietig kan voelen. Daarom maak ik graag de balans op per week. Of per maand. En dan kan ik vaak heel tevreden terugkijken. Ups en downs horen er voor mij gewoon bij. Sinds ik dat accepteer, ben ik veel vaker tevreden over mezelf.
Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
Mijn kinderen en mijn hond maken me vaak vrolijk. En als ik dans voel ik me zo vrij als een kind. Dansen brengt me altijd een geluksgevoel. Daarom doe ik dat ook zo graag.
Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
De afgelopen jaren waren mijn kinderen de reden dat ik elke ochtend uit bed sprong. Sinds zij mij minder nodig hebben, ben ik wel op zoek naar meer zingeving geweest. Iets bijdragen aan de wereld, daar verlang ik naar. Maar ik oefen me ook steeds meer in ‘er gewoon te kunnen zíjn’. Zijn wie ik ben. Want dat zou al genoeg zin of betekenis mogen hebben. Mijn dochter zei laatst: ’Mam, jouw taak zit erop. Ga het maar eens lekker rustig aan doen.’ Ik vond dat een verademing om te horen. Want ik piekerde me suf over een nieuwe manier om van betekenis te zijn. Dat heb ik nu los gelaten. Ik werk natuurlijk ook nog gewoon. Maar er is nu meer ruimte voor ‘mij’. Ik moedig mezelf aan om die ruimte te pakken.
Ik heb vaak verlangd naar meer rust. Maar als het voor je ligt, ga je toch zoeken naar invulling. Ik oefen me er nu in om meer open te laten. Zonder plan of zin te geven aan de vrije tijd die ik heb. Gewoon zíjn zonder plan brengt me wonderlijke ontmoetingen en gesprekken. Soms met wildvreemden. Dat vind ik een mooi avontuur. Het voelt als ‘de bedoeling’ zonder dat ik dat van tevoren had kunnen plannen. Het moeiteloze spreekt me daarin ook erg aan. Misschien is ‘zin’ of ‘betekenis’ ook per definitie iets waar je niet achteraan kunt jagen. En hoef je alleen gewoon ‘jezelf’ te zijn. Dat vind ik een heel geruststellend idee.
Wat doe je op dit moment voor werk en hoe ziet – in het kort – je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enzovoort) ?
Ik onderneem al 20 jaar vanuit huis. Ik startte in 2001 het eerste online magazine voor moeders:
www.mamas.nl. Ik was de eerste blogger van Nederland. Ook al noemde je dat toen nog niet zo. Daarna heb ik meerdere online initiatieven ondernomen, zoals
www.haareigenzaak.nl, het netwerk en online magazine voor vrouwelijke ondernemers en
www.9tot3.nl, de vacaturebank voor banen die flexibel kunnen worden vervuld. Ik werk nog elke dag met plezier aan mijn bedrijf.
Ik studeerde biologie in Wageningen en ben sinds 2002 alleenstaande moeder van twee dochters Rosa (1999) en Julia (2001). Direct na de scheiding van de vader van mijn kinderen ben ik gaan ondernemen, zodat ik vanuit huis kon werken.
Ik ben sindsdien nog wel een paar keer stevig verliefd geweest, maar ik ben nooit meer samen gaan wonen. Op dit moment ben ik vrijgezel. Mijn oudste dochter is al uit huis om te studeren. De jongste heeft een tussenjaar. Ik wandel graag met onze hond Samu. Er lopen regelmatig vrienden en vriendinnen mee. Het praat zo lekker, in beweging in de natuur. Ik hou van echte gesprekken. Delen hoe je je voelt. Wat je beweegt. Dan voel ik echte verbinding.
Ik hou van tuinieren: lekker met mijn handen in de aarde en haren in de wind. En zingen vind ik heerlijk. Soms trek ik de stoute schoenen aan en zing ik op een podium. Maar dat vind ik eigenlijk net iets te spannend. Ik doe sinds een paar jaar yoga en ik dans mijn hele leven al graag. Vaak gewoon thuis, maar soms ook in de stad. Van dansen word ik altijd blij.