PosiYou - Zelfzorg & stress coach voor vrouwen die op zoek zijn naar 
meer grip op hun leven | info@posiyou.nl | 06-83554192 

Blog Layout

"Ik zorg pas goed voor mezelf wanneer ik iedere dag me-time heb" - Marije van den Bovenkamp

Yura Boerma - Interview • 31 mei 2020

Marije van den Bovenkamp: schrijfcoach en -trainer én hoofdredacteur van twee blogplatformen

Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
"Mijn burn-out in 2003. Ik had een hele hectische en verantwoordelijke baan in Utrecht op dat moment, mijn vriend was werkloos, ik had mijn echtscheiding nog niet goed verwerkt en ik vond het samengestelde gezin (en gedoe met onze exen) best ingewikkeld. Niet vreemd dat ik omknakte. De eerste maanden van mijn burn-out was ik volledig lamgeslagen, ik functioneerde gewoon niet. Kon niet eens boodschappen doen en was vreselijk boos op alles en iedereen. Ook veel huilbuien en zelfmedelijden. Ik vond een pittige psychotherapeut die mij flink doorzaagde. Daarnaast volgde ik de NLP practitioner opleiding in die periode. Dat zorgde ervoor dat er enerzijds uiteindelijk rust kwam in mijn hoofd, het werd leeg. Anderzijds keerde ik mijzelf binnenste buiten dankzij NLP en de psychotherapeut en ontdekte ik weer wie ik werkelijk ben. Ook ontdekte ik wat mijn echte passies waren, van voor mijn 20e zeg maar, namelijk lezen en schrijven. Ik werkte al 16 jaar als communicatieprofessional en had schrijven altijd het leukst gevonden van mijn vak. 

Tijdens mijn burn-out ging ik schrijfcafés bezoeken, een cursus volgen bij Geertje Couwenberg en zo ontstonden de plannen om mijn eigen bedrijf te starten. Als zzp’er, vanuit huis, zodat ik mijn eigen tijd kon indelen en mijn complexe samengestelde gezin beter kon managen. 
Achteraf zeg ik: dank je wel burn-out. Anders had ik nooit de stap gezet naar een eigen bedrijf. En vanuit mijn passie ondernemen maakt me intens gelukkig! Volgens mij is het ook de bedoeling van een burn-out dat je transformeert. Net zoals de coronacrisis ook een bedoeling heeft om te transformeren, dat is wat er bedoeld wordt met het nieuwe normaal. We gaan niet meer terug naar hoe het was (hoop ik). En tja, wat is normaal?"

Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
"Met mijn bedrijven heb ik zeker al bereikt wat ik wilde: een vaste klantenkring voor coaching en websites bouwen en een fantastische community met schrijvende ondernemers. Inmiddels zijn mijn dromen en doelen verlegd naar Spanjeliefhebbers. Dit platform gaat echt booming en mijn vriend en ik worden er ontzettend blij van! Daar zit mijn passie. Het is mijn doel om een verdienmodel te bedenken voor Spanjeliefhebbers en dat mag heel organisch gaan. Daarnaast wil ik dolgraag reportages maken in Spanje voor opdrachtgevers zoals de magazines Espanje en Por Favor. 

Zodra de kinderen het huis uit zijn, willen wij een tweede huis in Spanje van waaruit we ook gewoon kunnen werken en ondernemen. Tot die tijd gaan we er zo vaak als mogelijk naartoe en ontdekken we de schoonheid van het land stukje bij beetje. Ik blog hierover en mijn vriend is fotograaf en webdesigner, dus we vormen een ideaal professioneel koppel. Spaans leren is natuurlijk ook onderdeel van het plan, dus daar zijn we al mee begonnen. Ook droom ik ervan om op mijn Spaanse veranda, aan het zwembad, schrijfweken te geven en schrijftijd te faciliteren voor ondernemers en auteurs. Dromen, dat kan ik als de beste!"

Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
"Mijn grote valkuil. Ik vergeet vaak om voor mijzelf te zorgen. Dit zit in mijn karakter, is door mijn moeder met de paplepel ingegoten (man en kinderen staan altijd op nummer 1) en het komt doordat mijn man chronisch ziek is. De rol van mantelzorger, zonder mezelf te verliezen, was een hele zoektocht. De coronacrisis en de quarantaine hebben absoluut gezorgd voor een pas op de plaats. Ineens schakelde ik van de zesde naar de eerste versnelling. En ik stond mezelf toe om heel veel niks te doen. Om bij te tanken, om te lummelen (dat was ik echt verleerd) en in het hier en nu te zijn. 

Ik merk dat ik zelfzorg nodig heb als ik lichamelijke klachten krijg. Bij mij uit zich dat ik nek- en schouderpijn (peesontstekingen), een koortslip, en spit, dat ik gewoon door mijn rug ga. Inmiddels herken ik het en dan gaan de alarmbellen rinkelen. Ik zorg dus pas goed voor mezelf wanneer ik iedere dag me-time heb. Het liefst 2 uur per dag. Om lekker te lummelen, een spelletje te spelen, te lezen of te rommelen in huis. Afspreken met vriendinnen, wat ik heel vaak en graag doe, is geen me-time voor mij. Dat is best intensief, doordat ik met al mijn liefde en aandacht bij die vriendin ben. Wel is het fijn om mijn verhaal te kunnen doen, een soort uitlaatklep, maar dat doen m’n vriendinnen en ik ook zonder elkaar te zien (via spraakberichten, email en whatsapp)."

We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
"Ik vind mijn inspiratie door in mijzelf te keren en heel veel te lezen en te schrijven."

Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven? 
"Vrijheid, authenticiteit en plezier."

Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
"Door te creëren, in mijn geval schrijven en publiceren, vandaar de blogplatformen. En door heel dicht bij mezelf te blijven, te luisteren naar mijn intuïtie. Ik doe alles altijd op mijn eigen wijze, want ik weet heel goed wanneer ik in mijn kracht zit en ik kan het prima accepteren als ik een tijdje geen inspiratie heb. Dat frustreert me niet meer (vroeger wel). Je hoeft niet altijd ‘aan’ te staan."

Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
"Door naar het strand te gaan, een welness bad te nemen of een fijne roman te lezen."

Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid?
"Mijn grootste energiegever is de zomer/de zon. Mede daarom wil ik naar Spanje. En de liefde, dat maakt me het gelukkigst. Mijn grootste energievreter is mijn ex en mensen (soms klanten) die altijd moeilijk doen. Eerlijk gezegd houd ik mijn energie nooit zo goed in balans. Het lukt me nog niet. Idealiter kruip in van november t/m februari in mijn winterslaap en word ik onzichtbaar voor iedereen. Echt ‘uit’ dus. Zodra de lente komt, rek ik me uit, knipper ik met mijn ogen, begroet ik de zon en de natuur en dan straal en manifesteer ik weer. Maar ja, dat is een illusie, want er moet wel brood op de plank komen, kinderen om te begeleiden, enz."

Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
"Spanje maakt mij vrolijk, op reis gaan sowieso, spelletjes doen met de kinderen, van de duinen afrollen (ik kom uit Castricum aan zee), zwemmen in de Middellandse zee, met mijn voeten in de branding van de Noordzee, schelpjes zoeken op het strand, mojito’s drinken met mijn vriendinnen, rondtouren met mijn lief, in zijn cabrio… Zo kan ik nog wel even doorgaan hoor."

Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
"De liefde!"

Waar werk je?
"Ik werk als schrijfcoach en -trainer voor mijn eigen bedrijven Schrijfzin.com en Purewebsites.nl Daarnaast ben ik hoofdredacteur van twee blogplatformen: Blogzinnig.nl en Spanjeliefhebbers.nl "

Hoe ziet je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enz.)?
"Ik woon in Rotterdam met mijn samengestelde gezin. Mijn vriend heeft een dochter van 14 en een zoon van 16 jaar en ik heb 2 zoons van 14 en 19 jaar. De oudste woont al op zichzelf, hij doet topsport rugby, de afgelopen 2 jaar in Engeland, vanaf september in Frankrijk. Hij is nu al een wereldburger. Mijn stiefkinderen wonen bij ons en mijn jongste zoon woont 3 dagen per week bij zijn vader en 4 dagen per week bij ons. Het is een gezellige drukte met 4 pubers. Verder hebben we 3 katten en 3 vissen."

Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling 18 december 2024
Als je jouw laagjes gaat afpellen, voel je steeds meer wat jij belangrijk vindt. Diep van binnen zit dat interne weten. Het meisje van vroeger die nog blanco was zonder overtuigingen in haar hoofd en verwachtingen waar ze aan moest voldoen. Zonder allerlei ongeschreven regels over wie je moest zijn, want je was gewoon jezelf. Dat stukje is er nog steeds. Alleen zijn er allerlei gebeurtenissen geweest en heb je ervaringen opgedaan die jou gemaakt hebben tot wie je nu bent. Veel daarvan is goed, die hebben jou geholpen en veel opgeleverd. Maar niet allemaal. Nu zit je in een fase dat je eraan toe bent om de balans van je leven op te maken, zodat je minder bezig bent om steeds aardig te zijn voor iedereen of jezelf voorbij te lopen. Voel wat jij diep van binnen wilt Het is tijd om te voelen wat jij belangrijk vindt. Dat je zelf beslist hoe je omgaat met waar je op dit moment tegenaan loopt. Soms raak je dat even kwijt in de loop van je volle leven. Dat is helemaal niet gek, omdat je hier niet elke dag bewust mee bezig bent. Als je niet volgens jouw eigen waarden leeft, verloochen je jouw eigenwaarde. Wie je bent. Al ben je gevormd door alles wat je hebt meegekregen. Jij bepaalt of dat ook een plek krijgt in jouw leven. Of misschien heeft het wel een plek gekregen, maar dient het je nu niet meer. Zachter en bewuster naar jezelf kijken Zoals bijvoorbeeld de waarde verantwoordelijkheid. Is dat een van jouw waarden? En zo ja, kan je voelen of deze waarde zich voor jouw gevoel alleen naar buiten richt, naar je omgeving? Of ook naar jezelf en vind je het terug in het dagelijks leven? Als je diep van binnen voelt wat je wilt, wat je belangrijk vindt, dan is het ook makkelijker om je uit te spreken. Als je een belangrijke waarde niet alleen projecteert op je omgeving, maar ook integreert in je eigen leven dan geeft dat een positieve vibe. Ook aan de manier waarop je naar jezelf kijkt: zachter en bewuster. Met zelfcompassie. Ontmasker jezelf Hoe je bent geconditioneerd en gevormd kan op een gegeven moment gaan wringen. Je bent wie je bent door al die laagjes die zijn ontstaan: je gedachten, je emoties, je gedrag, je keuzes, de stappen die je wel of niet neemt. En dat kan prima zijn. Totdat je merkt dat het niet meer bij je past of dat het je uitput, je wordt er verdrietig of gestrest van. Dan is het tijd om je eigen richting te bepalen. Van buiten naar binnen wordt dat lastig. Van binnen naar buiten is dat eenvoudiger. "Je hoeft niet de beste versie van jezelf te worden. Dat ben je diep van binnen al. Pel het schilletje eraf en laat jezelf zien. Wie je bent in je zijn, niet wie je bent geworden." (uit InspiratieDoeBoek 1). Haal het muurtje weg Durf je te vertrouwen op wat in jou zit? Om de richting van je leven te bepalen van binnenuit? Het helpt om te begrijpen waarom je een masker hebt opgezet of waarom je dat muurtje hebt gebouwd. Dat doe je om pijn, afwijzing of lastige situaties te voorkomen. Je reageert vaak vanuit onzekerheid of omdat je je zorgen maakt. Uit de gedachte wat anderen van je vinden of omdat je stress ervaart. Het tegenovergestelde daarvan kan jou juist helpen om je richting te vinden, om meer positiviteit en geluk te voelen. TO DO: Schrijf eens op wat ervoor heeft gezorgd dat jij, misschien uit bescherming, een masker hebt opgezegd of een muurtje om je heen hebt gebouwd. Maak hier één woord of zin van en schrijf daar het tegenovergestelde bij op. Hoe duidelijker het verschil, hoe groter de positieve impact. Bijvoorbeeld: je zorgen maken - wensen en verlangen. Of: kritiek - waardering. Of: wat anderen van je vinden - je eigen pad vinden. Route naar binnen: geloof in jezelf Je mag de rust, ontspanning, het vertrouwen en geloof in jezelf (terug)vinden. Stap voor stap van binnenuit het goede blijven opzoeken en geloven dat het goed komt. Positieve gedachten, positieve gevoelens, positieve acties. Van moeten naar willen. Weten en voelen dat het klopt. Doen wat nodig en goed is voor jou. Juist als je te veel weggeeft, voor anderen zorgt of als er problemen en gedoe is, is het belangrijk om de route naar binnen te nemen. In jou zelf, want dat ben jij. Jouw eigen ik, jouw essentie en van daaruit ontstaan mooie dingen. Ga er zelf mee aan de slag In het InspiratieDoeBoek 2 lees je meer over het afpellen van je laagjes. Over ruimte maken voor jezelf, je lat lager leggen, je zorgen uitspreken of je grenzen aangeven. Klik op deze link en lees alles over het boek . Je bekijkt en bestelt het in de PosiYou webshop . Ik stuur het naar je toe in een brievenbus pakketje. Of kies voor deskundige begeleiding van coach Yura Als je het fijn vindt om hierbij persoonlijke hulp te krijgen, vraag dan een gratis verhelderend gesprek aan. We maken niet alleen kennis met elkaar, maar het wordt ook duidelijk waar je tegenaan loopt. Waarom dat zo is. Dat zetten we samen op een rijtje. Denk je meteen: ja dat wil ik? Meld je hier dan aan . Het gratis verhelderend gesprek is online, telefonisch of wandelend en duurt 45 minuten.
door Yura Boerma - Quote 21 november 2024
Soms loopt het leven lekker en dan opeens zit je in een moeilijke periode. Daar kan je enorm van balen. Gabriëlla kwam laatst bij mij voor een vervolggesprek en begon meteen te vertellen dat ze zo teleurgesteld was in zichzelf. De vorige keer dat we elkaar spraken ging het zo goed. Maar nu stapte ze iedere keer weer in haar valkuil om meteen klaar te staan voor haar collega's op het werk. "Weet je wat het is? Als ik iemand zie aanmodderen en ik weet hoe het moet omdat ik het al zo vaak heb gedaan, dan schiet ik meteen in de hulp stand. Neem ik het over en los ik het op. Hoe kan dat nou? Ik voelde mij juist zo sterk dat ik dat niet meer deed en dat gaf me veel energie." "Als ik nu thuis kom, dan ben ik chagrijnig en niet te genieten. Kan ik niet vrolijk zijn bij mijn gezin. Ik vind het ook erg dat ik zo'n terugslag heb, terwijl ik tijdens het vorige gesprek zo goed ging. Pfff... daar kan ik echt niet tegen." Ik zie het bij meer vrouwen gebeuren die ik coach. Ze leren zichzelf steeds beter kennen en weten waarom hun schuldgevoel wordt getriggerd. Of waarom ze altijd aan het zorgen zijn voor anderen en zichzelf vergeten. Ze gaan beter voor zichzelf zorgen, zonder anderen opzij te zetten en voelen meer ruimte om te doen wat bij hen past. En als ze dan even een terugslag hebben, zijn ze streng voor zichzelf. Dat mag dan niet, ze moeten het goed blijven doen. Maar echt, dat hoort erbij. Dat je eerder een kort lontje hebt of het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen. Dat mag, lieve vrouw. We zijn geen robot die je anders kan programmeren, waardoor je alles 100% doet zoals je zou willen. Zodat alles perfect gaat en jij alleen maar vrolijk en positief ben. Voel compassie voor jezelf en gun jezelf hierin tijd en ruimte.
door Yura Boerma - Boekentip 1 november 2024
Ik kan het gewoon niet. Opschrijven wat er als eerste in mij opkomt bij de drie mensen die voor mij zitten. Wat voor werk doen ze? Is die ene vrouw moeder? Wonen ze in een rijtjeshuis of in een luxe villa? Dat soort dingen. Ik kan de opdracht van de trainer gewoonweg niet doen, schrijf niks op en ze vraagt zich af waarom. Ik zie drie mensen, zonder er van alles bij te bedenken of in te vullen. Blanco, niets. Ik heb als coach een groot voordeel Opgeleid als cultureel antropoloog kijk ik onbevooroordeeld. Hoor ik van die ander wie zij is, wat ze doet en wat haar bezighoudt. Als coach is dat een groot voordeel, omdat ik zonder oordeel of zelfgevormd beeld de gesprekken inga. Pas als ik de persoon een of twee keer heb gesproken en gehoord, weet ik wie ze is en wat haar sterke en zwakke kanten zijn. Dat je de rest van je leven een weirdo bent Op het moment dat ik het boek Da’s gek. Een antropologische kijk op normaal van Danielle Braun lees, realiseer ik me dat ik als antropoloog toch wel een vreemde eend in de bijt ben. In het voorwoord schrijft Joris Luyendijk (journalist, auteur, antropoloog): “Wat ze je niet vertellen, wanneer je zoals ik antropologie gaat studeren, is dat je de rest van je leven een weirdo bent. Je leert jezelf deprogrammeren door je eigen vanzelfsprekendheden en aannames over wat normaal is fundamenteel tegen het licht te houden en ter discussie te stellen. Dit maakt je voor altijd een ander mens en isoleert je van de mensen voor wie deze vanzelfsprekendheden nog steeds precies dat zijn: dingen die vanzelf spreken. Dus wordt er gezegd: zo gaat dat hier gewoon. Of: waarom doe je zo moeilijk?” Dat gevoel kreeg ik ook toen de trainer naar mij keek en niet begreep dat ik de opdracht niet deed. Waarom doe ik zo moeilijk? Ik zie die drie mensen toch zitten? Dan komen er toch allerlei gedachten op? Haar normaal en mijn normaal waren heel verschillend. Een blik op de wereld die jou helpt te ordenen Maar ja, wat is gek en wat is normaal? Waar je opgroeit, leeft en werkt leer je afspraken, normen en waarden. Elke groep heeft eigen omgangsvormen en die bepalen wat je gek vindt en wat niet. Waar je een oordeel over hebt. Daar is niks mis mee, maar het kan heel verhelderend en bevrijdend zijn om hier eens anders naar te kijken. Op het moment dat je een oordeel hebt over iets of iemand gaat daar een gedachte aan vooraf die jouw oordeel bepaalt. Door de stad of het dorp waarin jij leeft. Jouw opvoeding of opleiding. Je relatie of vriendengroep. Het bedrijf waar je werkt of de sportclub waar je fan van bent. Door al die invloeden heb je een blik op de wereld gekregen, die jou helpt te ordenen. Zodat je weet hoe jij ergens tegenaan kijkt. Wat je ergens van vindt. Een beetje verder uitzoomen dan je gewend bent Als je durft te kijken met nieuwe ogen naar jezelf en je omgeving zie en ervaar je andere dingen. Je leert jezelf een oordeel uit te stellen, omdat je een beetje verder uitzoomt dan je gewend bent. Danielle Braun (organisatie antropoloog) noemt dat “uit je denkbubbel stappen, waardoor je minder oordeelt. En daardoor origineler en vrijer wordt, op je werk en thuis.” Zij schrijft in haar boek dat het gaat om het “trainen van je verwonderde blik en je compassiespier. Het vraagt om een beetje dissociëren. De blik van de buitenstaander, de reiziger, de antropoloog. Een onwaarschijnlijk belangrijke vaardigheid voor leiders en begeleiders van verandering in organisaties. Dat is precies wat ik je met dit boek wil laten ervaren. Dat vanzelfsprekendheden minder vanzelfsprekend zijn.” Lees het blog verder onder de foto van het boek verder en n eem dat wat gek is of normaal weer eens onder de loep.
Share by: