Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
"Mijn burn-out in 2003. Ik had een hele hectische en verantwoordelijke baan in Utrecht op dat moment, mijn vriend was werkloos, ik had mijn echtscheiding nog niet goed verwerkt en ik vond het samengestelde gezin (en gedoe met onze exen) best ingewikkeld. Niet vreemd dat ik omknakte. De eerste maanden van mijn burn-out was ik volledig lamgeslagen, ik functioneerde gewoon niet. Kon niet eens boodschappen doen en was vreselijk boos op alles en iedereen. Ook veel huilbuien en zelfmedelijden. Ik vond een pittige psychotherapeut die mij flink doorzaagde. Daarnaast volgde ik de NLP practitioner opleiding in die periode. Dat zorgde ervoor dat er enerzijds uiteindelijk rust kwam in mijn hoofd, het werd leeg. Anderzijds keerde ik mijzelf binnenste buiten dankzij NLP en de psychotherapeut en ontdekte ik weer wie ik werkelijk ben. Ook ontdekte ik wat mijn echte passies waren, van voor mijn 20e zeg maar, namelijk lezen en schrijven. Ik werkte al 16 jaar als communicatieprofessional en had schrijven altijd het leukst gevonden van mijn vak.
Tijdens mijn burn-out ging ik schrijfcafés bezoeken, een cursus volgen bij Geertje Couwenberg en zo ontstonden de plannen om mijn eigen bedrijf te starten. Als zzp’er, vanuit huis, zodat ik mijn eigen tijd kon indelen en mijn complexe samengestelde gezin beter kon managen.
Achteraf zeg ik: dank je wel burn-out. Anders had ik nooit de stap gezet naar een eigen bedrijf. En vanuit mijn passie ondernemen maakt me intens gelukkig! Volgens mij is het ook de bedoeling van een burn-out dat je transformeert. Net zoals de coronacrisis ook een bedoeling heeft om te transformeren, dat is wat er bedoeld wordt met het nieuwe normaal. We gaan niet meer terug naar hoe het was (hoop ik). En tja, wat is normaal?"
Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
"Met mijn bedrijven heb ik zeker al bereikt wat ik wilde: een vaste klantenkring voor coaching en websites bouwen en een fantastische community met schrijvende ondernemers. Inmiddels zijn mijn dromen en doelen verlegd naar Spanjeliefhebbers. Dit platform gaat echt booming en mijn vriend en ik worden er ontzettend blij van! Daar zit mijn passie. Het is mijn doel om een verdienmodel te bedenken voor Spanjeliefhebbers en dat mag heel organisch gaan. Daarnaast wil ik dolgraag reportages maken in Spanje voor opdrachtgevers zoals de magazines Espanje en Por Favor.
Zodra de kinderen het huis uit zijn, willen wij een tweede huis in Spanje van waaruit we ook gewoon kunnen werken en ondernemen. Tot die tijd gaan we er zo vaak als mogelijk naartoe en ontdekken we de schoonheid van het land stukje bij beetje. Ik blog hierover en mijn vriend is fotograaf en webdesigner, dus we vormen een ideaal professioneel koppel. Spaans leren is natuurlijk ook onderdeel van het plan, dus daar zijn we al mee begonnen. Ook droom ik ervan om op mijn Spaanse veranda, aan het zwembad, schrijfweken te geven en schrijftijd te faciliteren voor ondernemers en auteurs. Dromen, dat kan ik als de beste!"
Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
"Mijn grote valkuil. Ik vergeet vaak om voor mijzelf te zorgen. Dit zit in mijn karakter, is door mijn moeder met de paplepel ingegoten (man en kinderen staan altijd op nummer 1) en het komt doordat mijn man chronisch ziek is. De rol van mantelzorger, zonder mezelf te verliezen, was een hele zoektocht. De coronacrisis en de quarantaine hebben absoluut gezorgd voor een pas op de plaats. Ineens schakelde ik van de zesde naar de eerste versnelling. En ik stond mezelf toe om heel veel niks te doen. Om bij te tanken, om te lummelen (dat was ik echt verleerd) en in het hier en nu te zijn.
Ik merk dat ik zelfzorg nodig heb als ik lichamelijke klachten krijg. Bij mij uit zich dat ik nek- en schouderpijn (peesontstekingen), een koortslip, en spit, dat ik gewoon door mijn rug ga. Inmiddels herken ik het en dan gaan de alarmbellen rinkelen. Ik zorg dus pas goed voor mezelf wanneer ik iedere dag me-time heb. Het liefst 2 uur per dag. Om lekker te lummelen, een spelletje te spelen, te lezen of te rommelen in huis. Afspreken met vriendinnen, wat ik heel vaak en graag doe, is geen me-time voor mij. Dat is best intensief, doordat ik met al mijn liefde en aandacht bij die vriendin ben. Wel is het fijn om mijn verhaal te kunnen doen, een soort uitlaatklep, maar dat doen m’n vriendinnen en ik ook zonder elkaar te zien (via spraakberichten, email en whatsapp)."
We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
"Ik vind mijn inspiratie door in mijzelf te keren en heel veel te lezen en te schrijven."
Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven?
"Vrijheid, authenticiteit en plezier."
Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
"Door te creëren, in mijn geval schrijven en publiceren, vandaar de blogplatformen. En door heel dicht bij mezelf te blijven, te luisteren naar mijn intuïtie. Ik doe alles altijd op mijn eigen wijze, want ik weet heel goed wanneer ik in mijn kracht zit en ik kan het prima accepteren als ik een tijdje geen inspiratie heb. Dat frustreert me niet meer (vroeger wel). Je hoeft niet altijd ‘aan’ te staan."
Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
"Door naar het strand te gaan, een welness bad te nemen of een fijne roman te lezen."
Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid?
"Mijn grootste energiegever is de zomer/de zon. Mede daarom wil ik naar Spanje. En de liefde, dat maakt me het gelukkigst. Mijn grootste energievreter is mijn ex en mensen (soms klanten) die altijd moeilijk doen. Eerlijk gezegd houd ik mijn energie nooit zo goed in balans. Het lukt me nog niet. Idealiter kruip in van november t/m februari in mijn winterslaap en word ik onzichtbaar voor iedereen. Echt ‘uit’ dus. Zodra de lente komt, rek ik me uit, knipper ik met mijn ogen, begroet ik de zon en de natuur en dan straal en manifesteer ik weer. Maar ja, dat is een illusie, want er moet wel brood op de plank komen, kinderen om te begeleiden, enz."
Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
"Spanje maakt mij vrolijk, op reis gaan sowieso, spelletjes doen met de kinderen, van de duinen afrollen (ik kom uit Castricum aan zee), zwemmen in de Middellandse zee, met mijn voeten in de branding van de Noordzee, schelpjes zoeken op het strand, mojito’s drinken met mijn vriendinnen, rondtouren met mijn lief, in zijn cabrio… Zo kan ik nog wel even doorgaan hoor."
Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
"De liefde!"
Waar werk je?
Hoe ziet je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enz.)?
"Ik woon in Rotterdam met mijn samengestelde gezin. Mijn vriend heeft een dochter van 14 en een zoon van 16 jaar en ik heb 2 zoons van 14 en 19 jaar. De oudste woont al op zichzelf, hij doet topsport rugby, de afgelopen 2 jaar in Engeland, vanaf september in Frankrijk. Hij is nu al een wereldburger. Mijn stiefkinderen wonen bij ons en mijn jongste zoon woont 3 dagen per week bij zijn vader en 4 dagen per week bij ons. Het is een gezellige drukte met 4 pubers. Verder hebben we 3 katten en 3 vissen."