PosiYou - Zelfzorg & stress coach voor vrouwen die op zoek zijn naar 
meer grip op hun leven | info@posiyou.nl | 06-83554192 

Blog Layout

"Ik geniet van alles wat er op mijn pad komt en dat is mijn droom" - Maud Hoefnagels

Yura Boerma - Interview • 23 juni 2020

Maud Hoefnagels: inspirator, trainer en coach in het bedrijfsleven én bloemenbezorger

Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
20 jaar geleden heb ik een beurstraining gehad en wat die trainer toen met ons deed inspireerde me enorm. De vrijheid die hij had om met ons aan het werk te gaan en het plezier dat hij creëerde in de groep. Uiteindelijk had ik er veel aan wat hij ons leerde. Ik dacht toen: dat wil ik ook!

Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen?
Mooie vraag is dit. Waar ik sta op dit moment is echt waar ik op dit moment in het nu sta en zo schrijf ik dit stukje. 
Wat ik wil bereiken of wat mijn dromen zijn? Daar heb ik echt geen idee van. 
Vroeger had ik duidelijke doelen en droomde ik bijvoorbeeld van een huisje in het bos, ook wilde ik de beste trainer van Nederland worden. Definieer ‘beste’ en het zorgde voor persoonlijke ontwikkeling en beweging om te groeien. 
Ik geef nu zo’n 20 jaar trainingen en heb natuurlijk enorm veel meegemaakt op persoonlijk vlak en ik heb veel geleerd. 
Sinds ik vijf jaar geleden voor mezelf begon, had ik geen duidelijk doel meer voor ogen. Heerlijk om gewoon te werken en te kijken wat er op mijn pad komt.

In organisaties waar ik voor gewerkt heb, zijn er altijd doelstellingen gegeven. De vrijheid om mijn eigen leven, week en dag in te richten, vind ik erg prettig en mijn enige doel nu is dat ik wil genieten van wat mijn pad kruist.
Tijdens mijn laatste opleiding was mijn doel: “het leven accepteren dat zich aandient en vertrouwen hebben”.
Afgelopen zomer ben ik mezelf toch weer vragen gaan stellen zoals jij ze me hier stelt. ‘Ik moet toch kiezen’ en ‘hoe wil ik nu verder’, ‘wat is mijn doel’, ‘welk vlammetje brandt er’. Deze vragen gaven me onrust en ik merkte dat ik veel behoefte kreeg aan rust.

Toen kwam de lockdown en was mijn agenda opeens leeg. Als ik mijn doelstelling van het leven neem, had ik dat vol vertrouwen te accepteren en heb ik besloten het te nemen zoals het ging. Zo werd afgelopen periode een cadeautje. Ik zit op de wagen van het leven en kijk om me heen. Ik pak aan waar ik blij van word en geniet van de tijd die ik voor mezelf heb.
Zo kocht ik aan het begin van de lockdown een grote bos bloemen bij de plaatselijke bloemist. De bloemenman negeerde ik meestal een beetje, omdat ik geen tijd maakte voor zijn praatjes. Nu deed ik dat wel en hij vroeg me hoe het met mijn agenda was. Ik vertelde hem dat ik nagenoeg zomervakantie had en hij vroeg me hoe ik het zou vinden bloemen rond te brengen. Wauw!! Dat is toch een droomfunctie. 
Dat ben ik gaan doen, elke zaterdag en ik krijg er steeds prachtige boeketten of bloemetjes voor in de tuin van mijn huisje in het bos voor terug. Van elk bosje dat ik aflever, maak ik een bijzonder moment. 

Het balletje is gaan rollen; afgelopen week heb ik een fotosessie gehad bij mijn huisje met een prachtige bos bloemen van de bloemist voor een artikel in de Libelle. Het gaat over mensen die nu vrijwilligers werk doen in afwijking van hun eigenlijke werk.
Ik geniet van alles wat er op mijn pad komt en dat is mijn droom.

Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?
Ik heb weken van 60+ uur gemaakt, werkte elke avond tot 2:00 door en sliep 2-4 uur per nacht. Eigenlijk had ik continu stress. Dat resulteerde in een hele slechte darmwerking. Soms ging ik weken niet naar het toilet, hetgeen weer voor andere problemen zorgde. Mijn lichaam gaf genoeg signalen af dat ik niet goed bezig was, maar ik luisterde daar niet naar. 

In de afgelopen jaren ben ik meer naar mezelf gaan luisteren en in die zin ook meer van mezelf gaan houden. Ik ben er wel achter dat ik reflectiemomenten voor mezelf nodig heb om na te gaan of alles ‘ok’ is, want soms raak je in patronen die niet gezond voor jezelf zijn. Nu is mijn leven totaal omgekeerd; i.p.v. 30 min in de ochtend neem ik twee uur voor ik wegga en dan heb ik een heerlijke relaxte start. Inclusief toiletbezoek!
Die tijd voor mezelf is nu essentieel.

We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken?
Door dat vertrouwen waar ik over schreef, laat ik dat er even zijn. Ik doe tegenwoordig helemaal niets als ik me rot voel. Dat hoort er bij en het geeft me ook tijd na te denken wat ik er mee wil. Dan kies ik er bewust voor om het te accepteren of ik ga kijken wat ik er aan kan veranderen.
Daarbij dient er zich altijd wel iets aan, wat ik weer kan aanpakken.
Laatst las ik een berichtje van een coach: het greep me aan waar ze over schreef. Ik heb haar gebeld en gevraagd of ze met me wilde wandelen en dat gaf mij weer nieuwe inzichten. 

Zo is dat ook gegaan met dit interview. Ik las over het nieuwe bedrijf van Yura en had het gevoel dat ik haar een berichtje wilde sturen. Geen idee waarom, maar nu schrijf ik mijn verhaal voor haar site.

Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richtinggevers in je leven? 
Verbinding, authenticiteit en plezier.

Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben?
Zelfvertrouwen is iets waar ik lang aan gewerkt heb; vroeger voelde ik mij het onzekere lelijke eendje. Met alles wat ik gedaan en vastgepakt heb in het leven ben ik steeds meer van mezelf gaan houden. Ik kan wat anderen zeggen loslaten en het ‘mijn’ en ‘dein’ goed scheiden. En… ik heb heel wat angsten in de ogen gekeken. Zo was ik erg bang om alleen te zijn en vind ik het nu heerlijk. Mijn vliegangst ben ik twee jaar geleden aangegaan en ik heb ondertussen veel van de wereld gezien. Voor mezelf beginnen in een tijd waarin ik te maken had met angsten was ook een goede (en hele moeilijke) stap om aan mijn zelfvertrouwen te bouwen.

Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan?
Zorgen dat ik voldoende tijd voor mezelf heb. Lekker niet effectief zijn, een dag helemaal niets hoeven, alleen maar neuzelen, zoals een deelnemer tijdens mijn training timemanagement een keer zei. Dat was destijds iets wat echt niet kon, vond ik, haha. Nou, ik neuzel wat af ondertussen en geniet er volop van.

Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid?
Mijn grootste energiegever is de zon, de natuur en lieve mensen. Maar ook als ik een training ontwikkel, kan ik helemaal in mijn nopjes zijn, een leuke/leerzame dag ontwikkelen met het vooruitzicht dat ik deze mag houden, geeft me veel energie. Als ik er maar de tijd voor heb (euh, sorry, neem)

Energievreters zijn voor mij negatief ingestelde of klagende mensen. Of zo’n dag dat ik letterlijk alles uit mijn handen laat vallen en dat ik van alles gepland heb, maar er uiteindelijk niets uit mijn handen komt. 
Dan lach ik maar om mezelf en accepteer ik dat dit zo’n dag was!

Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind?
Ik ben vrolijk en speels van nature en neem het leven en mezelf niet altijd al te serieus. Dat heb ik wel een tijd gedaan overigens en dan kreeg ik terug dat ik zwaar op de hand was en alles maar wilde analyseren. 
Ik ben er wel achter dat dat me niet gelukkiger maakt. Nu ben ik luchtiger, maak ik vaak een grapje, ook bij onbekenden, ik heb niet zoveel grenzen meer en krijg vaak een leuke reactie terug of ik zie mensen er blij van worden. Dat werkt aanstekelijk.

Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven?
Sinds ik het leven accepteer hoe het zich aandient en vertrouwen heb, maakt dat het leven spannend vind ik. Er kan dan van alles gebeuren, in negatieve zin en daar heb ik dan mee te dealen, maar ook in positieve zin.
Mijn moeder zegt altijd: waar een deur dicht gaat, opent er ook weer één. En daar heeft ze absoluut gelijk in.

Waar werk je?
Ik inspireer, train en coach mensen in het bedrijfsleven. Eigenlijk ben ik ‘bewustmaker’ waardoor mensen in beweging komen en gerichter communiceren, zodat ze beter of gemakkelijker hun doelen kunnen bereiken.

Hoe ziet je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enz.)?
Ik ben een levens-, natuur- en mensengenieter, woon midden in het bos met mijn huidige vriend en ex-vriend naast me. Deze twee kunnen het erg goed met elkaar vinden. Mijn huidige vriend heeft me net ten huwelijk gevraagd en ik heb volmondig ‘ja’ gezegd. Daarna zijn we direct naar mijn ex-vriend gelopen en heb ik hem gevraagd mijn getuige te zijn :)
Mijn zoon van 16 woont sinds twee jaar bij zijn vader in Den Haag en “zucht” alleen op Vaderdag omdat hij dan drie vaders te verwennen heeft. Maar hij is dol op alle drie.
Ik hou van hardlopen of mountainbiken door het bos en we (mijn vriend en ik) rijden regelmatig tegen de avond een rondje op de racefiets. Dat zijn voor mij kleine uitjes. Vooral als de zon zo door de bomen schijnt, dat is echt genieten.

Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling 18 december 2024
Als je jouw laagjes gaat afpellen, voel je steeds meer wat jij belangrijk vindt. Diep van binnen zit dat interne weten. Het meisje van vroeger die nog blanco was zonder overtuigingen in haar hoofd en verwachtingen waar ze aan moest voldoen. Zonder allerlei ongeschreven regels over wie je moest zijn, want je was gewoon jezelf. Dat stukje is er nog steeds. Alleen zijn er allerlei gebeurtenissen geweest en heb je ervaringen opgedaan die jou gemaakt hebben tot wie je nu bent. Veel daarvan is goed, die hebben jou geholpen en veel opgeleverd. Maar niet allemaal. Nu zit je in een fase dat je eraan toe bent om de balans van je leven op te maken, zodat je minder bezig bent om steeds aardig te zijn voor iedereen of jezelf voorbij te lopen. Voel wat jij diep van binnen wilt Het is tijd om te voelen wat jij belangrijk vindt. Dat je zelf beslist hoe je omgaat met waar je op dit moment tegenaan loopt. Soms raak je dat even kwijt in de loop van je volle leven. Dat is helemaal niet gek, omdat je hier niet elke dag bewust mee bezig bent. Als je niet volgens jouw eigen waarden leeft, verloochen je jouw eigenwaarde. Wie je bent. Al ben je gevormd door alles wat je hebt meegekregen. Jij bepaalt of dat ook een plek krijgt in jouw leven. Of misschien heeft het wel een plek gekregen, maar dient het je nu niet meer. Zachter en bewuster naar jezelf kijken Zoals bijvoorbeeld de waarde verantwoordelijkheid. Is dat een van jouw waarden? En zo ja, kan je voelen of deze waarde zich voor jouw gevoel alleen naar buiten richt, naar je omgeving? Of ook naar jezelf en vind je het terug in het dagelijks leven? Als je diep van binnen voelt wat je wilt, wat je belangrijk vindt, dan is het ook makkelijker om je uit te spreken. Als je een belangrijke waarde niet alleen projecteert op je omgeving, maar ook integreert in je eigen leven dan geeft dat een positieve vibe. Ook aan de manier waarop je naar jezelf kijkt: zachter en bewuster. Met zelfcompassie. Ontmasker jezelf Hoe je bent geconditioneerd en gevormd kan op een gegeven moment gaan wringen. Je bent wie je bent door al die laagjes die zijn ontstaan: je gedachten, je emoties, je gedrag, je keuzes, de stappen die je wel of niet neemt. En dat kan prima zijn. Totdat je merkt dat het niet meer bij je past of dat het je uitput, je wordt er verdrietig of gestrest van. Dan is het tijd om je eigen richting te bepalen. Van buiten naar binnen wordt dat lastig. Van binnen naar buiten is dat eenvoudiger. "Je hoeft niet de beste versie van jezelf te worden. Dat ben je diep van binnen al. Pel het schilletje eraf en laat jezelf zien. Wie je bent in je zijn, niet wie je bent geworden." (uit InspiratieDoeBoek 1). Haal het muurtje weg Durf je te vertrouwen op wat in jou zit? Om de richting van je leven te bepalen van binnenuit? Het helpt om te begrijpen waarom je een masker hebt opgezet of waarom je dat muurtje hebt gebouwd. Dat doe je om pijn, afwijzing of lastige situaties te voorkomen. Je reageert vaak vanuit onzekerheid of omdat je je zorgen maakt. Uit de gedachte wat anderen van je vinden of omdat je stress ervaart. Het tegenovergestelde daarvan kan jou juist helpen om je richting te vinden, om meer positiviteit en geluk te voelen. TO DO: Schrijf eens op wat ervoor heeft gezorgd dat jij, misschien uit bescherming, een masker hebt opgezegd of een muurtje om je heen hebt gebouwd. Maak hier één woord of zin van en schrijf daar het tegenovergestelde bij op. Hoe duidelijker het verschil, hoe groter de positieve impact. Bijvoorbeeld: je zorgen maken - wensen en verlangen. Of: kritiek - waardering. Of: wat anderen van je vinden - je eigen pad vinden. Route naar binnen: geloof in jezelf Je mag de rust, ontspanning, het vertrouwen en geloof in jezelf (terug)vinden. Stap voor stap van binnenuit het goede blijven opzoeken en geloven dat het goed komt. Positieve gedachten, positieve gevoelens, positieve acties. Van moeten naar willen. Weten en voelen dat het klopt. Doen wat nodig en goed is voor jou. Juist als je te veel weggeeft, voor anderen zorgt of als er problemen en gedoe is, is het belangrijk om de route naar binnen te nemen. In jou zelf, want dat ben jij. Jouw eigen ik, jouw essentie en van daaruit ontstaan mooie dingen. Ga er zelf mee aan de slag In het InspiratieDoeBoek 2 lees je meer over het afpellen van je laagjes. Over ruimte maken voor jezelf, je lat lager leggen, je zorgen uitspreken of je grenzen aangeven. Klik op deze link en lees alles over het boek . Je bekijkt en bestelt het in de PosiYou webshop . Ik stuur het naar je toe in een brievenbus pakketje. Of kies voor deskundige begeleiding van coach Yura Als je het fijn vindt om hierbij persoonlijke hulp te krijgen, vraag dan een gratis verhelderend gesprek aan. We maken niet alleen kennis met elkaar, maar het wordt ook duidelijk waar je tegenaan loopt. Waarom dat zo is. Dat zetten we samen op een rijtje. Denk je meteen: ja dat wil ik? Meld je hier dan aan . Het gratis verhelderend gesprek is online, telefonisch of wandelend en duurt 45 minuten.
door Yura Boerma - Quote 21 november 2024
Soms loopt het leven lekker en dan opeens zit je in een moeilijke periode. Daar kan je enorm van balen. Gabriëlla kwam laatst bij mij voor een vervolggesprek en begon meteen te vertellen dat ze zo teleurgesteld was in zichzelf. De vorige keer dat we elkaar spraken ging het zo goed. Maar nu stapte ze iedere keer weer in haar valkuil om meteen klaar te staan voor haar collega's op het werk. "Weet je wat het is? Als ik iemand zie aanmodderen en ik weet hoe het moet omdat ik het al zo vaak heb gedaan, dan schiet ik meteen in de hulp stand. Neem ik het over en los ik het op. Hoe kan dat nou? Ik voelde mij juist zo sterk dat ik dat niet meer deed en dat gaf me veel energie." "Als ik nu thuis kom, dan ben ik chagrijnig en niet te genieten. Kan ik niet vrolijk zijn bij mijn gezin. Ik vind het ook erg dat ik zo'n terugslag heb, terwijl ik tijdens het vorige gesprek zo goed ging. Pfff... daar kan ik echt niet tegen." Ik zie het bij meer vrouwen gebeuren die ik coach. Ze leren zichzelf steeds beter kennen en weten waarom hun schuldgevoel wordt getriggerd. Of waarom ze altijd aan het zorgen zijn voor anderen en zichzelf vergeten. Ze gaan beter voor zichzelf zorgen, zonder anderen opzij te zetten en voelen meer ruimte om te doen wat bij hen past. En als ze dan even een terugslag hebben, zijn ze streng voor zichzelf. Dat mag dan niet, ze moeten het goed blijven doen. Maar echt, dat hoort erbij. Dat je eerder een kort lontje hebt of het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen. Dat mag, lieve vrouw. We zijn geen robot die je anders kan programmeren, waardoor je alles 100% doet zoals je zou willen. Zodat alles perfect gaat en jij alleen maar vrolijk en positief ben. Voel compassie voor jezelf en gun jezelf hierin tijd en ruimte.
door Yura Boerma - Boekentip 1 november 2024
Ik kan het gewoon niet. Opschrijven wat er als eerste in mij opkomt bij de drie mensen die voor mij zitten. Wat voor werk doen ze? Is die ene vrouw moeder? Wonen ze in een rijtjeshuis of in een luxe villa? Dat soort dingen. Ik kan de opdracht van de trainer gewoonweg niet doen, schrijf niks op en ze vraagt zich af waarom. Ik zie drie mensen, zonder er van alles bij te bedenken of in te vullen. Blanco, niets. Ik heb als coach een groot voordeel Opgeleid als cultureel antropoloog kijk ik onbevooroordeeld. Hoor ik van die ander wie zij is, wat ze doet en wat haar bezighoudt. Als coach is dat een groot voordeel, omdat ik zonder oordeel of zelfgevormd beeld de gesprekken inga. Pas als ik de persoon een of twee keer heb gesproken en gehoord, weet ik wie ze is en wat haar sterke en zwakke kanten zijn. Dat je de rest van je leven een weirdo bent Op het moment dat ik het boek Da’s gek. Een antropologische kijk op normaal van Danielle Braun lees, realiseer ik me dat ik als antropoloog toch wel een vreemde eend in de bijt ben. In het voorwoord schrijft Joris Luyendijk (journalist, auteur, antropoloog): “Wat ze je niet vertellen, wanneer je zoals ik antropologie gaat studeren, is dat je de rest van je leven een weirdo bent. Je leert jezelf deprogrammeren door je eigen vanzelfsprekendheden en aannames over wat normaal is fundamenteel tegen het licht te houden en ter discussie te stellen. Dit maakt je voor altijd een ander mens en isoleert je van de mensen voor wie deze vanzelfsprekendheden nog steeds precies dat zijn: dingen die vanzelf spreken. Dus wordt er gezegd: zo gaat dat hier gewoon. Of: waarom doe je zo moeilijk?” Dat gevoel kreeg ik ook toen de trainer naar mij keek en niet begreep dat ik de opdracht niet deed. Waarom doe ik zo moeilijk? Ik zie die drie mensen toch zitten? Dan komen er toch allerlei gedachten op? Haar normaal en mijn normaal waren heel verschillend. Een blik op de wereld die jou helpt te ordenen Maar ja, wat is gek en wat is normaal? Waar je opgroeit, leeft en werkt leer je afspraken, normen en waarden. Elke groep heeft eigen omgangsvormen en die bepalen wat je gek vindt en wat niet. Waar je een oordeel over hebt. Daar is niks mis mee, maar het kan heel verhelderend en bevrijdend zijn om hier eens anders naar te kijken. Op het moment dat je een oordeel hebt over iets of iemand gaat daar een gedachte aan vooraf die jouw oordeel bepaalt. Door de stad of het dorp waarin jij leeft. Jouw opvoeding of opleiding. Je relatie of vriendengroep. Het bedrijf waar je werkt of de sportclub waar je fan van bent. Door al die invloeden heb je een blik op de wereld gekregen, die jou helpt te ordenen. Zodat je weet hoe jij ergens tegenaan kijkt. Wat je ergens van vindt. Een beetje verder uitzoomen dan je gewend bent Als je durft te kijken met nieuwe ogen naar jezelf en je omgeving zie en ervaar je andere dingen. Je leert jezelf een oordeel uit te stellen, omdat je een beetje verder uitzoomt dan je gewend bent. Danielle Braun (organisatie antropoloog) noemt dat “uit je denkbubbel stappen, waardoor je minder oordeelt. En daardoor origineler en vrijer wordt, op je werk en thuis.” Zij schrijft in haar boek dat het gaat om het “trainen van je verwonderde blik en je compassiespier. Het vraagt om een beetje dissociëren. De blik van de buitenstaander, de reiziger, de antropoloog. Een onwaarschijnlijk belangrijke vaardigheid voor leiders en begeleiders van verandering in organisaties. Dat is precies wat ik je met dit boek wil laten ervaren. Dat vanzelfsprekendheden minder vanzelfsprekend zijn.” Lees het blog verder onder de foto van het boek verder en n eem dat wat gek is of normaal weer eens onder de loep.
Share by: