Dit boek had ik zelf kunnen schrijven… echt waar, wat staan er veel herkenbare thema’s en tips in
‘Mag ik even mijn aandacht’
van Inger Strietman. Ik vloog dan ook door het boek en deel in dit blog waar ik door werd geraakt.
Inger legt bloot waar veel vrouwen tegenaan lopen: “Van jongs af aan zijn we opgevoed met de boodschap dat we altijd ons best moeten doen, dat we aardig moeten zijn, dat het belangrijk is om te zorgen voor de mensen om ons heen, dat een 8 scoren beter is dan een 7 en dat hard werken en doorzetten applaus verdient.”
De verhouding tussen geven en nemen is uit balans
“We hebben geleerd dat je een ‘goed mens’ bent als je veel geeft. Al deze boodschappen zijn goed bedoeld, maar volledig eenzijdig. De verhouding tussen geven en nemen is hierdoor namelijk compleet uit balans geraakt. Niemand vertelt ons dat om te geven, nemen essentieel is. We hebben geleerd om onze omgeving prioriteit te geven boven onszelf. Dat het aanpassen aan en zorgen voor onze omgeving belangrijker is dan het kiezen en zorgen voor onszelf.
En nu zitten we met de gebakken peren. De balans is zoek. We geven te veel en we nemen te weinig.”
Jouw ruimte wordt ingenomen door anderen
Ik herken dat helemaal, want het duurde voor mij ook een tijd voordat ik de balans tussen geven en nemen had gevonden. Het kan heel veilig voelen om veel te geven, je aandacht op de ander, op je omgeving te richten en zelf niet te veel ruimte in te nemen. Maar wat er dan gebeurt, is dat jouw ruimte wordt ingenomen door anderen. Niet omdat ze jou die ruimte niet gunnen, maar vooral omdat jij die ruimte niet pakt. Dus wordt het ingevuld door bijvoorbeeld je kind, een collega, je partner, een vriendin, je oude buurvrouw of een van je ouders. Zij vragen jouw zorg of aandacht en jij geeft.
Super spannend: drie dagen me-time op Texel
Ik weet nog dat ik in 2017 voor het eerst drie dagen me-time plande. Drie dagen tijd voor mezelf op Texel met twee overnachtingen. Ik had er zo’n behoefte aan, maar ik vond het ook super spannend! Wat zou ik er zelf van vinden? Ging ik mijn kinderen heel erg missen? Zou alles wel goed gaan thuis? En wat vonden anderen ervan? Nou dat kan ik je zeggen. Ik kreeg enorm veel complimenten dat ik dat zomaar deed. ‘Zo knap van jou dat je dat gewoon doet. Ik zou het niet kunnen hoor.’ Maar waarom niet? Als ik het kan, kan jij het ook is mijn motto.
Gezond egoïsme is de oplossing
Volgens Inger Strietman helpt gezond egoïsme hierbij. “Gezond egoïsme betekent zorgen voor jezelf in een wereld die continu om aandacht vraagt. Gezond egoïsme is van grote waarde voor mensen die van nature veel aan anderen denken, vaak ten koste van zichzelf.
Meestal zonder dat we het doorhebben geven we dagelijks prioriteit aan anderen, aan dingen die moeten, aan het waarmaken van verwachtingen. En die verwachtingen zijn niet alleen gesteld door anderen. Wij mensen zijn er heel goed in om onszelf te willen perfectioneren, om de lat altijd hoog te leggen. We willen zorgzaam zijn, grappig, sterk, intelligent, loyaal, attent, knap, liefdevol, succesvol, stoer, sexy, you name it. En dan ook nog in alle verschillende rollen die we hebben.”