De balans in je leven zit ín jou

Yura Boerma - Boekentip • 2 juni 2020
Karlijn vraagt zich af hoe ze meer balans in haar leven kan krijgen. “Iedereen trekt aan mij en verwacht dat ik alles kan oplossen. Dat ik weet wat de volgende stap is om te doen. Ik voel me soms zo verantwoordelijk dat het als een zwaar blok aan mijn been hangt. Alsof ik het allemaal precies weet. Nee, dus. Maar dat denken ze allemaal wel: de collega’s, mijn leidinggevende en moeder. En iedereen doet zijn best hoor, maar zien ze niet dat het mij ook allemaal te veel is? Ik trek het gewoon niet meer!” Ze wordt moe van de dagen die vol zitten met de verschillende taken en rollen die ze heeft. Alles wat ze voor elkaar moet krijgen op haar werk als marketing manager en dan tussendoor de telefoontjes van haar moeder die dementerend is, maar nog zelfstandig woont.

Boekentip
Veel vrouwen die bij mij komen voor coaching willen meer balans in hun leven. Balans tussen werk en privé, tussen spanning en ontspanning, in hun relatie of tussen al hun rollen in het leven. Een boek waarin veel aandacht wordt besteed aan balans in het leven is Van klacht naar kans. Verbeter je leven door naar je lijf te luisteren van Juriaan Galavazi. Hij is huisarts en coach en spreekt veel mensen die op zoek zijn naar meer balans in hun leven. Ik raad het boek zeker aan en gebruik een aantal passages die van toepassing zijn in de coaching van Karlijn. Het boek is heel fijn als je meer naar je lijf wilt luisteren in plaats van alleen naar je hoofd.
Dat je de dingen gewoon kunt zeggen zoals ze zijn
Dokter Juriaan schrijft: ‘Balans betekent meestal dat je meer rust in je leven wilt. Herkenbaar? Rust, licht, warmte, minder gezeur aan je hoofd. Dat je eindelijk de dingen gewoon kunt zeggen zonder dat iemand je meteen afkeurt. Dat de mensen om je heen wat vriendelijker reageren zodat jij de muur die je zorgvuldig om je heen hebt opgebouwd eindelijk eens wat kunt laten zakken. Dat ze je zien als de persoon die je echt bent in plaats van dat je het risico loopt afgewezen te worden. Dat zou heerlijk zijn. Toch? Zeker. Er is niets mis met jouw verlangen. Er is niets mis met jouw diepe wens om meer rust, warmte en liefde te mogen ervaren. Je bent immers een vrij en willend wezen. Vrij om te mogen willen dat mensen jou zien als de persoon die je ten diepste bent. Echter… het hoeft niet zo te gaan.’

Ik wil gewoon een dag met rust gelaten worden
Al pratend en wandelend blijkt dat Karlijn het moeilijk vindt om aan te geven hoe zij erin staat, wanneer haar leidinggevende te veel van haar vraagt en onredelijk is als een klus nog niet af is. Ditzelfde geldt als haar moeder tussen het werk door over privézaken belt. Ik vraag haar wat de reden is dat ze zich niet uitspreekt. “Dat voelt ongemakkelijk en dat wil ik niet. Ik wil het positief houden, dat er harmonie is. Ik zoek die balans, dus ik heb helemaal geen zin in gedoe op mijn werk of met mijn moeder. En als je me vraagt wat ik echt wil, is dat ik gewoon een dag met rust gelaten wordt. Een dag voor mezelf heb.”

Balans is altijd in beweging
Juriaan Galavazi schrijft in zijn boek: ‘We zoeken vooral een balans die buiten onszelf ligt - onze positieve checklist - en zo min mogelijk de pijnlijke en donkere kant. Echter, je kunt pas weten wat lichtheid is, als je ook weet hoe het donker eruit ziet. Je weet wat rust is wanneer je ook kunt ervaren hoe het is om gespannen te zijn. Vrijheid bestaat dankzij de ervaring van gebondenheid. Balans betekent dus niet alleen maar op zoek naar het positieve en steeds weg van het negatieve. De balans zit er precies tussenin, en jij kunt haar zélf ervaren: de balans in je leven zit ín jou. Ze is niet statisch en rigide, maar altijd in beweging. Een dans tussen beide uitersten. Liefde en boosheid, angst en vertrouwen, verdriet en blijdschap. Het kan er allebei zijn, zonder daarmee iets te hoeven doen. Dan kun je keuzes maken vanuit jouw verlangen. Ook als het pijnlijk of verdrietig is en je dan toch nog vaste grond onder je voeten voelt. De kans is groot dat je daar meer rust en ontspanning in zult vinden.’

Karlijn voelt een soort ‘huppeltje’ in haar hart
Het verlangen van Karlijn zit in een rustige dag voor zichzelf. Dan ervaart ze balans in haar leven. Ik vraag haar hoe ze dat kan realiseren. “Een hele dag voor mezelf? Zonder dat iemand van het werk of mijn moeder me belt? Ik kan het me niet voorstellen. En tja, dat kan ik toch niet maken? Ik maak me nu al druk over wat ze zullen zeggen. Pff, daar krijg ik meteen pijn in mijn buik van!” We gaan even zitten op een bankje in de zon en ik vraag haar nogmaals hoe ze een rustige dag voor zichzelf kan plannen. Zonder meteen te denken aan haar omgeving, maar te voelen wat dat met haar doet. “Ik voel nog steeds die pijn in mijn buik, maar ik voel ook een soort ‘huppeltje’ in mijn hart. Een hele dag voor mijzelf? Dan weet ik nu al precies wat ik wil gaan doen. Tjee, wat word ik daar blij van. En aan de andere kant maakt het me ook verdrietig, omdat ik het tot nu toe gewoon niet doe. Het mezelf niet gun. En dat komt echt omdat ik bang ben voor wat de anderen ervan vinden, mijn werk en mijn moeder.”

Voel wat écht kloppend is voor jou
Ik vertel haar over het boek Van klacht naar kans. Verbeter je leven door naar je lijf te luisteren en ik leg uit dat hierin heel duidelijk staat ‘dat je lijf feilloos aangeeft wat wel en niet kloppend voor je is. Dat het verdriet, die buikpijn er is omdat je lijf aangeeft dat dit niet is wat je wilt. Dat je daar je grens mag stellen, meer ruimte in mag nemen. En dan realiseer je je dat dat voor een deel van jou heel spannend is, omdat je dan het risico loopt dat de ander dat niet oké vindt en je op dat punt zelfs afwijst. De druk, de pijn, de kwetsing is noodzakelijk om je te laten voelen wat écht kloppend is voor jou.. Ik leg aan Karlijn uit dat de pijn in haar buik toeneemt als zij zichzelf in allerlei bochten probeert te wringen om de verbinding met de ander te behouden. Zoals dokter Juriaan schrijft: ‘Het stellen van de grens is namelijk niet gericht tégen de ander. Maar die is er vóór jou. Er is een bereidheid nodig om gekwetst te worden wanneer je je verlangen wilt realiseren, want elke keuze heeft een verlieskant.’ En dan zegt Karlijn: “Ik begin het te begrijpen. Die buikpijn geeft aan wat ik wél graag wil. Het gaat erom dat ik kies voor wat echt goed is voor mij. Dan is het niet moeilijk om te gaan luisteren naar het ‘huppeltje’ in mijn hart.” 

Wat een prachtige eye- & heart-opener voor Karlijn! 

Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

door Yura Boerma - Verzoeknummer 6 oktober 2025
Het lukt je steeds beter om voor jezelf te kiezen, maar toch is er een sluimerend schuldgevoel als je nee zegt tegen iemand. Lees gauw verder om te weten hoe dat komt en hoe je dit kan veranderen. Je hoofd zegt ja Veel vrouwen hebben tijdens hun opvoeding meegekregen dat je het goed doet als je veel geeft. Dat je klaar staat voor anderen als ze iets aan je vragen. Je brein is daardoor helemaal gericht op de aandacht die anderen van je vragen en het beroep dat op je wordt gedaan door werk, gezin, familie en vrienden. Zodra er een verzoek komt zet je hoofd het sein automatisch op groen, oftewel ja. Je houdt je niet aan de oude regels Het is een overtuiging, een sterke gedachte in je hoofd die als eerste opkomt en vanuit die gedachte ga je handelen, ga je in de zorg stand. Dus op het moment dat je besluit om beter voor jezelf te gaan zorgen, dan ga je dat patroon doorbreken. Iets wat je al jaren zo doet. En dan komt het schuldgevoel om de hoek kijken, want je houdt je niet aan de oude regels. Je gaat je anders gedragen en dat voelt gek. Alsof het niet goed is. Het kan niet van de ene op de andere dag veranderen Je ervaart een schuldgevoel, omdat je het gevoel hebt dat het zo hoort en van je wordt verwacht. Dat is ook de reden waarom zelfzorg zonder schuldgevoel niet kan. Althans, niet van de ene op de andere dag. Maar wel als je ook weet wat goed is voor jou. Als je voelt wat zelfzorg met je doet in positieve zin. Als je merkt dat je oplaadt, meer energie hebt, je vuurtje weer gaat branden en je daardoor ook beter voor de ander kan zorgen. Te veel geven en te weinig nemen Realiseer je dat nemen essentieel is om te geven, voor anderen te zorgen. Maar we hebben geleerd onze omgeving prioriteit te geven boven onszelf. Dat het aanpassen aan en zorgen voor onze omgeving belangrijker is dan het kiezen en zorgen voor onszelf. Nu heb je daar last van en is de balans zoek. We geven vaak te veel en we nemen te weinig. Jouw ruimte ingenomen door anderen Het kan heel veilig voelen om veel te geven. Je aandacht op de ander, op je omgeving te richten en zelf niet te veel ruimte in te nemen. Maar wat er dan gebeurt, is dat jouw ruimte wordt ingenomen door anderen. Niet omdat ze jou die ruimte niet gunnen, maar omdat jij die ruimte niet pakt. Dus wordt het ingevuld door bijvoorbeeld je kind of partner, een collega, een vriendin of een van je ouders. Zij vragen jouw zorg of aandacht en jij geeft. Ruimte creëren voor wat goed voelt Hoe ga je dan nemen? Kiezen voor wat jij zelf belangrijk vindt? Ruimte creëren voor wat goed voelt voor jou? Zonder schuldgevoel. Wat hierbij helpt is om je waarden te onderzoeken. Waarden zijn de drijvende kracht achter gedrag. Ze beïnvloeden je leven en bepalen wat je belangrijk vindt. En ook waarom je iets doet of juist niet doet. Waarden geven richting aan je keuzes en geven de ruimte aan die jij zo nodig hebt om naast het geven ook te nemen. Makkelijker ergens zonder schuldgevoel voor gaan Door je drukke leven ben je vaak niet bewust bezig met jouw waarden, maar ze kunnen helpen om je eigen richting te bepalen. Zonder dat het je is aangeleerd of opgelegd. Je gaat meer van binnen naar buiten leven, omdat je je bewust bent van wat er speelt bij jou van binnen. Wat je écht belangrijk vindt. Je hebt inzicht in waarom je dingen voelt of doet zoals je ze voelt of doet. Hierdoor kun je makkelijker grenzen stellen en keuzes maken in het leven. En kun je ook makkelijker helemaal ergens voor gaan, zonder daarna te twijfelen of een sluimerend schuldgevoel te hebben. Breng het in balans By the way: realiseer je dat je jouw tijd en aandacht aan beide kan geven. Aan de ander én aan jezelf. Als je dit meer in balans brengt, ga je ook beter aanvoelen wanneer je nee of ja wilt zeggen. Voorheen zei je misschien al snel ja, omdat je het zo gewend was en er niks anders in je opkwam. Of je deed het vanuit schuldgevoel. Enne … ja zeggen is natuurlijk helemaal goed. Nadat je hebt ingecheckt bij jezelf. Pas dan geef je antwoord of stel je iets voor wat je voor de ander kunt doen. Extra: een to do tip: Leer jezelf manieren aan om nee te zeggen die goed voelen voor jou. Maak het je eigen. Zoals bijvoorbeeld: ‘Leuk dat je mij vraagt, maar ik kan je helaas niet helpen.’ Of: ‘Ik kan dan niet. Zou het ook op een ander moment kunnen?’ Of: ‘Ik heb er geen tijd voor, maar ik hoorde van … dat zij/hij ruimte in de agenda heeft.’ Deze tip komt uit mijn InspiratieDoeBoek 2. Bekijk en bestel het boek hier Wil je nee leren zeggen zonder schuldgevoel? Denk je als je dit leest: dat wil ik. Geen schuldgevoel meer als ik voor mezelf kies. Neem dan contact met me op . We bespreken samen waar je tegenaan loopt en wat je anders zou willen. Wat je nodig hebt en waar je behoefte aan hebt. De kennismaking is altijd gratis. Daarna maken we samen een plan hoe jij jouw doel gaat bereiken en start de coaching.
door Yura Boerma - Verzoeknummer 26 augustus 2025
Een blog over het loslaten van negatieve gebeurtenissen en mensen is misschien wel een van de moeilijkste die ik ooit heb geschreven. En toch doe ik het, want ik kreeg dit onderwerp als verzoeknummer in mijn inbox. Waarom is het zo moeilijk? Omdat loslaten heel groot is. Te groot om zomaar te kunnen, dus dat hoef je ook niet van jezelf te verlangen of verwachten. Het liefst wil je er in één keer vanaf Maar toch wil je van die negatieve gebeurtenissen en mensen af. Het liefst in één keer. Hup, uit je hoofd, lijf en leven. Weg ermee. Als je niet zo’n denker en voeler bent, dan kan je dat misschien ook wel. Er niet meer mee bezig zijn lost alles op. Er zijn wellicht mensen die dat zo doen, maar het gros van de vrouwen die ik spreek kunnen het niet. En dat is heel menselijk, want je bent geraakt. Tot diep in je ziel, je gevoelens, je eigenwaarde. Dat raak je niet zomaar kwijt. Leren dealen met het negatieve Ik help mijn coachees door te bekijken hoe ze de impact kunnen verminderen. Stapje voor stapje. Zodat het minder groot wordt en minder aan je knaagt of pijn doet. Vanuit de positieve psychologie kijken we samen naar waar je last van hebt, maar we onderzoeken ook waar je kracht zit. Zo vergroten we de draagkracht en dat helpt je effectief om te gaan met negatieve ervaringen. Je veerkracht wordt aangesproken en zodra je die hebt aangeboord, is het ook makkelijker om veerkrachtig te blijven. Vanuit die staat van zijn kun je makkelijker met tegenslag, stress en druk omgaan. Je gaat niet het negatieve negeren, maar je leert ermee te dealen. Hoe doe je dat? Aan de ene kant gaat het om je mindset en aan de andere kant gaat het om je gevoel, de compassie voor jezelf. Aandacht geven aan het tegenovergestelde Als je vast zit in een vicieuze cirkel van negatieve gedachten en gedrag van jezelf of van een ander, dan is het belangrijk om aandacht te geven aan het tegenovergestelde: jouw sterke kanten. Dus kijken naar wat je kracht, talenten en waarden zijn. Als je hier mee aan de slag gaat dan is je intrinsieke motivatie namelijk veel groter om anders met lastige dingen en moeilijke mensen om te gaan. Om anders tegen negatieve zaken aan te kijken. En is het makkelijker om met deze positieve inzet te kijken naar de zaken die belangrijk voor je zijn. Of het nu gaat over je werk, om dingen die je anders wilt in je privé leven of in je relatie. Door voluit te leven naar je waarden, weet je wie je bent en ervaar je meer momenten van positiviteit en veerkracht. Ondersteun jezelf Zelfcompassie een plek in je leven geven is ook belangrijk. Wees net zo aardig voor jezelf als je voor je beste vriendin bent. Betrokken, begripvol, hartelijk en liefdevol. Benoem al je gevoelens en emoties die door je heen gaan. Ze zijn er, die gevoelens van stress en ongemak. Kies ervoor om hier met warmte en vriendelijkheid naar jezelf op te reageren. Niet om de negativiteit te koesteren, maar om jezelf te ondersteunen. Je kunt even een hand op je hart en/of buik leggen of over je armen te wrijven. Dan maak je de positieve neurotransmitter oxytocine aan, die helpt jou om te gaan met hoe je je voelt en om rustiger te worden. Wens jezelf iets goeds toe, net zoals je dat doet bij een vriendin als ze haar verhaal kwijt wil. Wees je eigen beste vriendin. Het maakt je kalmer en je innerlijke criticus wordt stil. Je mag natuurlijk ook iets anders doen waarmee je goed voor jezelf zorgt of iemand bellen en uitspreken hoe het met je gaat. Dat je hulp nodig hebt. Je hoeft het niet alleen op te lossen. Zien waar jouw invloed ligt Zo kom je er steeds meer achter welke kleine aanpassingen je kunt doen om het effect te verminderen die negatieve gebeurtenissen en mensen op je hebben. Welke keuzes maak je dan? Of wat houd je tegen om dit te kunnen en doen? Door te kijken naar wat goed gaat en hoe je goed voor jezelf kunt zorgen, zie je ook makkelijker waar jouw invloed ligt. Op je eigen leven. Je gedachten, gevoelens en gedrag en welke impact je wel of niet binnen wil laten komen. Wil je anders leren omgaan met negatieve gebeurtenissen en mensen? Vraag jij je ook af hoe je de impact hiervan kan verminderen? Wil je ontdekken wat je kracht, talenten en waarden zijn en dat je weer voelt waar jouw invloed ligt? Ik onderzoek het graag samen met jou, zodat je stap voor stap gaat ‘bouwen’ aan het leven dat jij wilt en dat past bij de situatie waarin je nu zit. De kennismaking is altijd gratis. Mail naar info@posiyou.nl of bel/WhatsApp naar 06-83554192, dan bespreken we samen wat je nodig hebt en welke coaching bij jou past. Bekijk hier het coachaanbod
door Yura Boerma - Quote 19 augustus 2025
Deze quote is een goede realisatie. Al lijkt het soms makkelijker om 'af te kijken' bij anderen of kritisch te zijn op jezelf, omdat jij een ander pad loopt dan bijvoorbeeld een vriendin of collega die zo goed lijkt te gaan. Ik gebruik expres het woord 'lijkt', want dat weet je nooit zeker totdat je het echt navraagt bij die persoon. We hebben namelijk allemaal ons eigen pad te bewandelen. Om dat te kunnen en te weten hoe jouw pad eruit ziet of waar je naartoe wilt, is het helpend om te weten wat er écht toe doet voor jou. Zodra je weet wat jóuw waarden zijn, dan kun je daarvoor gaan staan. Het zijn richtinggevers die je ondersteunen in het maken van keuzes, aangeven van prioriteiten en stellen van grenzen. In al jouw leefgebieden. Juist doordat je weet waar je voor staat, voel je je kracht. En dat is voor iedereen anders. Dus je kunt ook eigenlijk helemaal niet het voorbeeld van een ander volgen, want dan zou je jezelf verloochenen. Begrijp je wat ik bedoel? Weten wat jíj echt belangrijk vindt, maakt dat je met beide benen stevig op de grond staat, je voelt wat bij je past en je weet wat wél werkt voor jou. Zo pak je de regie over je eigen leven en loop je het pad van jezelf. En dat voelt heel goed!