"Als ik een lach op iemands gezicht tover, ben ik een gelukkig mens" - Claudia Haagsman

Yura Boerma - Interview • 10 maart 2022

Wat heeft jou geïnspireerd om te gaan doen wat je nu doet?
Als kind wilde ik schrijfster worden. Ik kreeg een typemachine en die ging overal mee naar toe. Het liefst schreef ik gedichten. Regelmatig stond ik met een gedicht in meidenbladen, maar ook in de grootste schoolkrant van Nederland en won ik wel eens een schrijfwedstrijd. Ik droomde van de school voor de Journalistiek. Uiteindelijk liep het anders en ging ik naar de tuinbouwschool. Toen ik vervolgens stage liep bij de bloemist bleek mijn talent niet bij het bloemschikken te liggen. De bloemist liet mij daarom de administratie doen en via diverse opleidingen ben ik uiteindelijk secretaresse geworden. In dat werk kon ik een deel van mijn creativiteit kwijt en vond ik het altijd leuk om bijeenkomsten te organiseren.


Toen we hier op onze boerderij een grote oude stal kregen, bedachten we dat een vergader locatie een leuk concept zou zijn. Dat ben ik verder gaan uitwerken. Eerst naast mijn baan maar twee jaar geleden kreeg ik last van mijn ogen en langdurig beeldschermwerk was niet meer mogelijk, waardoor mijn werk als secretaresse stopte. We onderzoeken nu de mogelijkheid de werkzaamheden verder uit te breiden met een klein winkeltje, een theetuin en met mijn ‘versjes van Claudia’ op wenskaarten.   

 

Waar sta je op dit moment in je leven? Sta je op een punt waar je wil zijn, wat je wilde bereiken of heb je nog doelen, dromen of wensen? 
Ik ben een dromer. Ergens ben ik ervan overtuigd dat het gewoon op je pad komt, als het zo moet zijn. Ik doe vaak iets, zonder er goed over na te denken. Niet altijd een slimme strategie, want hierdoor word ik soms ook teleurgesteld. Toch werkt dit het beste voor mij. Mijn grootste droom? Een zorgboerderij beginnen. Waar iedereen welkom is, voor én met mensen met een beperking. Met veel dieren, bloemen en blijdschap!   

 

Hoe zorg jij goed voor jezelf? En hoe of wanneer merk je dat je zelfzorg nodig hebt?  
Ik heb niet veel slaap nodig en sta altijd vroeg op. Als eerste denk ik aan de dieren en pas daarna aan mijzelf. Dus ik ontbijt vaak laat en als mijn man geen cappuccino maakt voor mij, zet ik deze niet zelf. Ik houd wel altijd mijn ritme, we eten meestal gezond en ik wandel met Pip. In verdrietige tijden vind ik zelfzorg lastig, want dan eet ik weinig en kan ik soms wegzinken in mijn hoofd. Vroeger moest ik dan nog van alles, maar nu mag ik ook van mijzelf met een dekentje op de bank of even lekker lang onder de douche.

 

We hebben allemaal wel eens periodes dat we vast zitten of niet weten wat we precies willen. Hoe vind jij inspiratie om een volgende stap te zetten of een nieuwe keuze te maken? 
Die inspiratie vind ik in mijn dromen. Ik heb altijd een vol hoofd en verzin dan wat ik allemaal zou kunnen doen. Lastig is dat ik het niet allemaal zelf kan uitwerken. Het brengt mij soms ook in de problemen omdat ik impulsief ben. Het komt altijd weer goed. Daar vertrouw ik op.

 

Wat zijn jouw 3 belangrijkste waarden/richting gevers in je leven? 
Eerlijkheid, vertrouwen en liefde. Voor mij is eerlijkheid heel erg belangrijk. Dat kreeg ik mee van mijn ouders. Ik kom uit een warm en hecht gezin en wij kunnen alles met elkaar delen. Eerlijk duurt het langst, zo voelt het voor mij echt. In de liefde heb ik lastige tijden gekend, waardoor mijn vertrouwen een behoorlijke tik kreeg. Toch ben ik altijd in staat om weer het vertrouwen te geven. Dat vind ik een fijne eigenschap van mijzelf. Zo maak je ruimte voor nieuwe liefde. En gevonden hoor. Hoe mooi is dat!

 

Wat geeft jou zelfvertrouwen of een gevoel van eigenwaarde? Of wat heb je nodig om vertrouwen in jezelf te voelen of een gevoel van eigenwaarde te hebben? 
Ik groei wanneer ik een compliment of waardering krijg. Ik zeg vaak: “Als ik een lach op iemands gezicht tover, ben ik een gelukkig mens.” Iets doen waar een ander blij van wordt, geeft mij zelfvertrouwen om verder te gaan. Bijvoorbeeld vrijwilliger zijn bij de knuffelboerderij, waar mensen met dementie mogen knuffelen met een dier. Die lach op hun gezicht is zo mooi. 
Het helpt trouwens ook wanneer ik net bij de kapper vandaan kom én ik geen bril op heb!   

 

Hoe vind jij rust in je hoofd? Wat doe je dan? 
Mijn hoofd staat niet zo vaak stil. Ik herken mij in een aantal symptomen van adhd. Dat is niet erg, soms wel lastig. Want het betekent dat ik veel wil en het soms niet goed kan ordenen. Ik doe yoga of dagdroom in de dierenweide. Rust kan mij ook zomaar overvallen in de zon, bij het schrijven van een versje of samen op de bank met een dekentje en oneindig veel knuffels van Pip. 

Wat is jouw grootste energiegever en je grootste energievreter? 
Mijn grootste energiegever en tegelijkertijd energievreter zijn mijn dieren. Ze zijn geweldig en geven veel energie. Aan de andere kant geeft het ook stress. Juist omdat ik om ze geef en wanneer er iets met ze is. Daar kan ik veel last van hebben. Een andere energievreter is mijn mobiel. Ik kan mij soms lastig losmaken, maar leer steeds beter om hier bewuster mee om te gaan. De zon is natuurlijk de beste energiegever! 

 

Hoe houd je je energie in balans, zodat je genoeg energie hebt over de dag verspreid? 
Ik denk door mijn ritme te houden. Tot twee jaar geleden ging ik elke dag naar kantoor, 35 jaar lang, en er was altijd wel energie over in de avond. Toen ik mijn baan verloor, was het makkelijk geweest om in die tijd lang in mijn bed te blijven liggen, maar dat deed ik niet. Ik voelde mij echt intens verdrietig en toch stond ik op en ging door. Geen baan? Oké, dan ga ik vrijwilligerswerk doen. Bezig zijn, onder de mensen. Dat geeft mij energie.
 

Wat maakt jou vrolijk? Of geeft jou het gevoel van speelsheid, zoals je dat vroeger voelde als kind? 
Dansen voor de spiegel! Dat deed ik als kind al uren en doe ik nu nog steeds. Blije stofjes aanmaken, ik kan het iedereen aanraden.
 

Wat geeft zin of betekenis aan jouw leven? 
Liefde! Voor mijn lieve man en hondje Pip, mijn familie en vrienden. Ik ben zo blij dat ik nooit het geloof in de liefde ben verloren én gelukkig met de allerliefste mensen en dieren om mij heen.

 

Wat doe je op dit moment voor werk en hoe ziet – in het kort – je privé leven eruit (thuissituatie, sport, hobby’s, sociaal leven, enzovoort)? 
Ik ben eigenaar van de locatie Juffrouw Lente. Een ruimte die we verhuren voor kleine bijeenkomsten. Daarnaast ben ik schrijfster van versjes van Claudia. 

 

Vijf jaar geleden ben ik getrouwd met Simon en kort daarna zijn we samen met ons hondje Pip verhuisd, van een appartement in Haarlem naar een kleine boerderij in Kaag en Braassem. We zagen deze boerderij op Funda staan en in mijn enthousiasme maakte ik direct een afspraak met de makelaar. Na een bezoekje én het zien van de geiten was ik overstag. Ik ben eigenlijk een stadsmens. Geboren en getogen in Amsterdam en lang gewoond in mooi Haarlem. Een heerlijke stad. Toch heb ik nooit hoeven wennen en mis ik Haarlem zelden. Ik ben echt ‘van stadsmeisje naar boerin’ gegaan.


We hebben redelijk wat grond en zijn altijd bezig met het huis, de grote tuin of de dieren. Tot mijn grote blijdschap werden er bij ons twee geitjes geboren en hebben we nu vier geiten en kippen. Ik heb helaas zelf geen kinderen, dus al mijn liefde prop ik in mijn kooikerhondje Pip. Ik houd van dansen, schrijf graag versjes, ben dol op patat én van zon en zee.       


Wil je dit bericht met anderen delen? Graag!

Wandelen in je eigen voetsporen

door Yura Boerma - Boekentip • 6 juli 2025
‘Als je me toen had gevraagd waarom ik opnieuw aan de tocht wilde beginnen, had ik je geen antwoord kunnen geven. Pas onderweg zou ik erachter komen wat me dreef, zou ik leren dat een wandeling veel meer is dan één stap voor de andere, meer dan een avontuur of een fysieke inspanning. Ergens tussen de hoge meren van het Lake District en de vredige heuvels van de Yorkshire Dales zou ik begrijpen dat mijn wandeling een afscheid was. Een deur sluiten. Een hart breken. Een bladzijde omslaan. Dromen. Jaren. Charlie.’ Over oude paden naar een nieuwe toekomst Zo begint het boek 'In mijn voetsporen. Trektocht over oude paden naar een nieuwe toekomst' van Sarah Meuleman. Als twintiger doorkruiste ze het noorden van Engeland. Met een zware rugzak liep ze de legendarische en pittige Coast to Coast route. Van de Ierse Zee naar de Noordzee. Op een dag vond ze het dagboek terug dat ze toen heeft bijgehouden en voelde ze dat ze terug wilde keren. Om het pad opnieuw te lopen in haar oude voetsporen. Ze herontdekt het landschap en door een onverwachte wending ook zichzelf. Waar ligt mijn eigen spoor? Sarah loopt de trektocht samen met haar vriend Mark. Hij noemt het haar ‘tweede kruistocht’. Maar zij heeft dan nog niet door wat deze wandeling haar zal brengen. Wel weet ze dat het haar rust gaat brengen en dat ze oude herinneringen tegen gaat komen. Onderweg en in haar hoofd. Het is een zware trektocht, omdat in het begin haar conditie niet heel goed is en ze ook onderling strubbelingen krijgen. Maar ze ontmoeten ook veel mede wandelaars die ieder hun eigen verhaal en reden hebben om de route te lopen. Hier haalt ze veel steun en plezier uit, maar het uiteindelijke verhaal gaat over haar en Mark. Aan het einde van het boek schrijft ze: ‘Sporen. Deze hele trektocht draait om sporen. Niet alleen loop ik in de voetsporen van het meisje dat ik ben geweest, ik zoek ook naar de mijne. Waar wil ik heen? In deze fase van mijn leven? Waar ligt mijn eigen spoor?’ Niet langer bang zijn om ruimte in te nemen ‘Doorzetten betekent hetzelfde spoor aanhouden. Niet uitspreken wat je dwarszit, maar accepteren en verdragen. Sterker zijn dan de pijn. Eigenlijk is doorzetten een vorm van zwijgen. Vroeger heb ik geleerd dat het belangrijk is om nederig en bescheiden te zijn. Het leven draait niet om jou, druk je niet te veel naar de voorgrond, wees vooral niet arrogant. Of, een mooie van mijn vader: jij bent niet de navel van de wereld. Jarenlang heb ik gedacht: wat doe ik ertoe? Elk spoor van mij zal gauw verdwijnen. Net als die witte lijnen in de lucht van straaljagers die net over onze hoofden vlogen. Alles zal vervagen en verstrijken. Langzaam begin ik te begrijpen dat mijn tweede tocht daar tegen indruist. In dit overrompelende landschap plaats ik mijn eigen voetstappen en gedachten centraal. Dat voelt als een omwenteling. Ik wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen. Ik wil mijn eigen lijnen tekenen in de lucht. Sporen achterlaten. Als is het maar voor even.’ Dit vind ik zo’n mooie passage. Ze wil niet langer bang zijn om ruimte in te nemen, al heeft ze jarenlang geleerd en gehoord dat ze nederig en bescheiden moet zijn. Ze moest een soort van klein blijven en vooral niet laten horen wat zij ergens van vindt of iets doen waarmee ze een stempel drukt op de wereld. Al is het klein, zoals dit boek schrijven. Laten zien wat er verborgen zit in jou Ik zie mooie parallellen met de vrouwen die ik coach en die ook moeite hebben met het innemen van ruimte. Het nemen van tijd voor zichzelf of zich dat te gunnen. Terwijl het een basis behoefte is die we allemaal nodig hebben in het drukke leven wat we leiden. Want anders drijven we af van onszelf, van wie we zijn en waar we goed in zijn. Wat ons drijft en waar we blij van worden. Wat we de wereld te bieden hebben, al is het klein en passen we het alleen maar toe in de kring waartoe we behoren. Je doet ertoe, je bent van waarde en je mag zichtbaar zijn. Met alles wat in je zit en wat er misschien al jaren niet uitkomt. Wat zit er stilletjes verborgen in jou? Voel jij dat er iets borrelt van binnen dat eruit mag? Waardoor jij meer jezelf bent en gaat floreren? Laat het zien, lieve vrouw. Want wij zitten daarop te wachten. Op jouw innerlijke wijsheid en jouw talenten. Laat maar zien wat er onder al die laagjes zit verborgen. Wordt er iets in jou aangeraakt door dit verhaal? En vind je het fijn om daar samen over te sparren? Laat het me weten en stuur een berichtje

Ons dilemma is dat we verandering haten en er van houden

door Yura Boerma - Quote • 26 mei 2025
Er zijn van die momenten dat je vast zit in een situatie op het werk, privé of met jezelf. Je wil uit die situatie, je wil het anders maar hoe. Verandering is moeilijk, want wat voor consequenties heeft het... Dat is vaak onvoorspelbaar of althans, zo voelt het. En daarom hebben we een hekel aan verandering en willen we het liever bij het oude houden. Toch is verandering ook verfrissend. Dat heb jij vast ook wel ervaren. En daarom houden we óók ervan. Omdat het ons veel goeds kan brengen. Ik houd het zo niet vol In de coachgesprekken komt het woord verandering vaak aan de orde: 'ik wil het anders in mijn leven', 'ik ben toe aan verandering, maar hoe doe ik dat en durf ik dat?' 'ik wil dat mijn relatie, mijn kind of mijn werk verandert, want zou houd ik het niet vol'. Bij het doorvragen naar waar het precies om gaat, realiseren veel vrouwen zich dat het gaat om het verbeteren van hun leven, relatie of werk. Niet zozeer dat het meteen helemaal verandert, maar dat het passender is. Bij wat ze écht belangrijk vinden en hoe ze in het leven staan. Het kloppend maken van de situatie Een situatie hoeft niet meteen helemaal te veranderen, maar je kan wel onderzoeken hoe het beter wordt voor jou. Dat het klopt met je waarden, wat er toe doet voor jou. Zodat je leven, relatie of werk goed voelt. Ik gebruik vaak het woord 'jobcrafting' bij het passend maken van werk. Dit kan je op andere gebieden vertalen naar 'lifecrafting' of 'relationcrafting'. Hierin is het kennen van je waarden noodzakelijk. Wat zijn belangrijke waarden voor jou? Denk aan: ontspanning, lichtheid, zelfzorg, openheid, afwisseling, gezondheid, balans, eigenheid, zelfstandigheid, vertrouwen, uitdaging, vrijheid. Zien waar voor jou de verandering zit Als je herkent dat je wil dat dingen hetzelfde blijven, maar ook beter worden neem dan contact met mij op . Dan help ik je bij het onderzoeken van je waarden. In 3-5 coachgesprekken krijg je al veel nieuwe inzichten en zie je heel goed waar voor jou de verandering zit. Op een positieve manier, zonder dat we de negatieve aspecten negeren. Ook die zijn er en zijn onderdeel van je leven. We gaan samen kijken wat werkt voor jou, zodat je met meer rust of plezier in het leven staat of naar je werk gaat. Denk je nu meteen: ja, ik wil hiermee aan de slag? Bestel hier dan een strippenkaart met 3 coachgesprekken Zodra ik jouw gegevens binnen heb, maken we een afspraak voor het eerste gesprek. Wandelend, online of binnen in mijn coachruimte.

Wat échte zelfzorg is

door Yura Boerma - Persoonlijke ontwikkeling • 19 mei 2025
Zelfzorg wordt op veel manieren gebruikt in social media, boeken, reclames. Waar het vaak om lijkt te gaan is dat je een weekendje weg of op retraite moet gaan of dat je een speciaal kussen of douchegel moet kopen, inclusief allerlei beloftes rondom selfcare. Dat kan in eerste instantie een goed gevoel geven of ontspanning. En dat is fijn, maar op die manier zoek je het buiten jezelf... Wat is dan échte zelfzorg? Echte zelfzorg gebeurt in jezelf en gaat over persoonlijke ontwikkeling en groei. Het is een innerlijk proces waarin je aan jezelf werkt en leert om bijvoorbeeld je grenzen te stellen of keuzes te maken die bij jou passen. En in plaats van of In het leven gaat het om het zien en voelen van negatieve én positieve gedachten, gevoelens en ervaringen. Het complete plaatje van jezelf. Dat maakt jou wie je bent. En dat is vollediger dan als je je alleen op het negatieve richt. Want daar zijn we vaak mee bezig in ons hoofd: wat er niet goed is gegaan, wat beter kan of wat die andere persoon wel niet van je zal denken. Dat je niet goed genoeg bent, fouten maakt of jezelf niet helemaal durft te laten zien. Negatieve ervaringen of overtuigingen hebben je ook gevormd tot wie je bent, evenals positieve. Ik zeg altijd tegen mijn coachees dat die je vaak ook veel hebben gebracht. Maar dat je op een punt in je leven komt dat je er last van krijgt of dat ze je gaan belemmeren of beperken. Dan is het tijd om er iets mee te gaan doen. Vanuit een ander perspectief kijken Alle problemen en tegenslag die je hebt ervaren of moeilijke perioden in je leven kun je vanuit een ander perspectief bekijken. Naast het lijden, je negatieve gedachten en gevoelens ga je ook kijken en voelen wat dit voor betekenis voor je kan hebben. Wat je eruit kan meenemen. Hoe die ervaring je gevormd heeft tot wie je nu bent. Dan kijk je er milder naar, genuanceerder, met andere ogen. Daarnaast helpt het om meer vanuit je waarden te leven. Op die manier kijk je ook milder naar jezelf, door te weten wat jij écht belangrijk vindt, wat je wilt in plaats van moet van jezelf of wat van je verwacht wordt. Zo kun je vanuit zelfcompassie keuzes maken die passen bij wie jij bent. Meer balans in jezelf Dit leidt allemaal tot een gevoel van meer regie over je leven. Dat jij je weer in balans voelt en ziet wat voor invloed je hebt. Wil je meer weten? Of heb je hier een vraag over? Klik hier om mij een berichtje te sturen Dan kijken wij samen wat past bij jou.